امروزه به واسطه توسعه اطلاعات و ارتباطات و تکنولوژی مرزهای سیاسی جای خود را به مرزهای ایدئولوژیکی داده اند. فضاهای شهری و روستایی به سمت همگونی و وحدت حرکت می نماید و بسیاری از فضاهای روستایی در حال گذار از ماهیت روستایی خود به شهرهایی با هویت مبهم می باشند. اما آنچه هنوز تفاوتهای فضاهای شهری و روستایی را مانند اهرمی برای جلب جمعیت مهاجر از روستا به فضاهای شهری برجسته ساخته است، شرایط نامساعد زیرساختی، سنگینی باورهای و تعصبات اجتماعی، نقش خودکنترلی اجتماعات روستایی و تناقض ارزشهای فراگیر شده در سایه توسعه ارتباطات و اطلاعات با فضای سنتی روستاهایی می باشند که قادر به توجیه و تامین جمعیت روستایی خود نیستند. بخش عمده جمعیت اجتماعات روستایی را زنان تشکیل می دهند که به واسطه ی عوامل مختلفی نظیر ارتقاء آگاهی های ناشی از توسعه ارتباطات و اطلاعات، تغییر کارکردهای فضاهای روستایی و نقش تولیدی زنان، انگیزه تحصیل و اشتغال و نظایر آن به انحاء مختلف دچار تغییر باورهای سنتی و گذار از کارکردها و نقش های پیشین زن روستایی به سوی باورهای جدید گردیده اند. یکی از مهمترین نتایج این تغییرات اجتماعی- ارزشی، تمایل به تحرک از فضاهای بسته روستایی به سوی شهرها برای دستیابی به موقعیت و فرصتهای جدید می باشد. به گونه ای که بخش مهمی از مهاجران کنونی جهان را زنان شامل می شوند. افزون بر زنان شهری، زنان روستایی نیز که بخشی از این مهاجران هستند. از این پدیده در عرصه علمی تحت عنوان مونث شدن جریان مهاجرتها یاد می شود. بر این اساس مطالعه حاضر، با روش شناسی تبیینی از طریق روش کتابخانه ای به دنبال شناسایی عوامل تاثیرگذار بر تمایل زنان روستایی به خروج از روستاها و مهاجرت به شهرها و به عبارتی تحلیل علت افزایش سهم زنان روستایی در فرایند مهاجرتها می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد که عمده مهاجرت زنان به واسطه شرایط اقتصادی و آموزش می باشد که دارای بازخوردهای مثبت و منفی در مناطق روستایی می باشد.

کلمات کلیدی