یکی از رویکردهای مورد توجه در پژوهش های مربوط به ادبیات معاصر عربی در دهه های اخیر مطالعات بینامتنی یا تناص است.بینامتنی عبارت است از نظریه ای که در دوران معاصر به منظور خوانش عمیق تر متن های ادبی و دستیابی به ناگفته های آن مورد توجه گسترده ی منتقدان ادبیات و متن پژوهان قرار گرفته است؛ این رویکرد نشان دهنده ی پیوند و رابطه ی تعامل گونه ی متن های مختلف با یکدیگر است و از این میان قرآن کریم برجسته ترین و ارجمندترین متن الهی است که الهام بخش مفاهیمی بس والا و گرانمایه در سروده های شاعران معاصر عرب بوده است.از جمله ی این شاعران پولس سلامه،شاعر مسیحی لبنانی است که تعابیر و مفاهیم قرآنی به گونه ای هنرمندانه و هوشمندانه توأم با ظرافت های ادبی در شعر او مورد بهره برداری قرار گرفته است. آنچه ضرورت این پژوهش را برای خوانندگان نمایان می سازد اهمیت شناخت الهام پذیری و آشنایی شاعر مسیحی پولس سلامه با مسایل دینی و قرآنی است که بر غنا و تأثیر اثر آن ها می افزاید؛ هدف از این پژوهش، شناخت و معرفی کیفیت و مقدار تأثیر قرآن کریم بر لفظ و محتوای اشعار پولس سلامه است در این راستا نگارندگان، با بکارگیری روشی تحلیلی-تطبیقی به تبیین و تشریح رابطه ی بینامتنی اشعار پولس سلامه با متن قرآن دست می یازند. برآیند نهایی این جستار نشان می دهد که بعضی از شاعران مسیحی همچون پولس سلامه پیوندی ناگسستنی با قرآن و سنت برقرار نموده و همواره به آن توجه ویژه ای داشته اند و این توجه به خوبی در سروده های آنان نمود پیدا کرده است.

کلمات کلیدی