ارزشیابی و کیفیت آموزش از مسائل مهم و مورد توجه دست‌اندرکاران نظام‌های آموزشی است. هدف مقاله حاضر، بررسی نقش و کاربرد استانداردهای ارزشیابی برنامه در ارزشیابی‌های آموزشی است. این تحقیق به روش بررسی اسنادی انجام شده است. جامعه آماری آن، منابع و اسناد موجود در مقوله‌های ارزشیابی، فرا-ارزشیابی و استانداردهای ارزشیابی برنامه بود که نمونه‌ها به روش نمونه‌گیری هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. یافته‌های تحقیق نشان داد که کیفیت آموزشی همواره یکی از دغدغه‌های اصلی نظام‌های آموزش عالی است. بر این اساس دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی که از مهم‌ترین و اساسی‌ترین نهادها در تربیت افراد متخصص در جامعه هستند، ارزشیابی را برای بهبود کیفیت برنامه درسی خود امری ضروری و اجتناب‌ناپذیر می‌دانند. علی‌رغم انجام پژوهش‌های ارزشیابی متعدد بر اساس رویکردهای پژوهشی متنوع (سیپ، پاتریک و ارزشیابی درونی)، تاکنون پژوهشی که به ارزشیابی از ارزشیابی‌ها یعنی فرا‌-ارزشیابی، بر اساس استانداردهای ارزشیابی برنامه بپردازد، یافت نشد و کمتر توجهی به استانداردهای ارزشیابی شده است. با توجه به اینکه ارزشیابی، بیشتر از هر شاخه حرفه‌ای دیگر به مقیاسی برای قضاوت ارزش دست آوردهایش نیاز دارد؛ بر این اساس، برای تحقق و تضمین کیفیت ارزشیابی‌های آموزشی باید به پیوندهای میان ارزشیابی و استانداردهای ارزشیابی برنامه توجه کرد. پژوهش‌گران درزمینه‌ی ارزشیابی باید آگاهی لازم از استانداردهای ارزشیابی برنامه داشته باشند تا ارزشیابی آن‌ها از برنامه موردنظر دچار نقصان نشود و بتوان به نتایج آن اعتماد کرد.

کلمات کلیدی