چکیده: امنیت از جمله نیازهای اولیه انسان است که در پرتو وجود و حضور آن،سایر استعداد ها شکوفا می شود.موضوع امنیت و نحوه تامین آن در جوامع انسانی از جمله دغدغه های اصلی حکومت ها بوده است و از همین روی اندیشمندان و صاحب نظران از یکسو و منابع دینی و الهی از سوی دیگر برای استقرار امنیت طرح ها و نظریه هایی را ارائه کرده اند. یکی از نظریات مهم در بحث امنیت شهر و شهروندان، نظریه پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی است که مبتنی بر این فرضیه است که طراحی مناسب و استفاده از محیط ساخته شده و محیط اطراف می تواند سبب بهبود کیفیت زندگی از طریق پیشگیری از جرم و کاهش ترس از جرم شود. البته با گذشت زمان این نظریه تکامل یافت و به جای توجه صرف به طراحی محیط فیزیکی به محیط اجتماعی و روانی نیز توجه و تاکید ویژه ای نمود.از سوی دیگر، در کنار نظریه های اندیشمندان مختلف، برخی متون دینی همانند اسلام نیز برای استقرار امنیت در جامعه شهری در قالب آیات و روایات، به ارائه دستورات،آموزه ها و قواعد مشخصی پرداخته اند. این پژوهش از حیث ماهیت و روش توصیفی-تحلیلی محسوب می شود و اطلاعات پژوهش به شیوه کتابخانه ای و مبتنی بر منابع معتبر گردآوری شده است. در این پژوهش تلاش شده است تا دستورات دین اسلام برای استقرار امنیت در شهر در قالب نظریه «پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی» و با تاکید بر دو بعد کالبدی و اجتماعی مورد بررسی قرار گیرد. در واقع سوال اصلی پژوهش این است که اسلام چه روش ها و راهکارهایی را برای برقراری امنیت از طریق طراحی محیطی پیشنهاد کرده است؟. نتایج پژوهش نشان می دهد، دین اسلام با ارائه دستورات، قواعد و آموزه های مشخصی در دو بعد کالبدی و اجتماعی، به تبیین یک جامعه و شهر امن می پردازد که رعایت آن از سوی مسلمانان می تواند در کاهش بروز جرم و استقرار امنیت تاثیر زیادی داشته باشد

کلمات کلیدی