اندیشه دینی, دوره (14), شماره (3), سال (2014-11) , صفحات (49-72)

عنوان : ( بررسی رابطه ی خدا و آفرینش با معنای زندگی با تاکید بر دیدگاه علامه طباطبایی )

نویسندگان: سیدمرتضی حسینی , مسلم نجفی , سیدمحمد مرتضوی , جهانگیر مسعودی ,
فایل: Full Text

استناددهی: BibTeX | EndNote

چکیده

انسان همواره به دنبال معنای زندگی خویش بوده است. معناداریِ زندگی او را از پوچی و سرگردانی بیرون می آورد. دانستن معنای زندگی با اعتقاد به وجود یا نبود خدا و بالتبع با بحث آفرینش جهان و انسان پیوندی آشکار دارد. وجود خدا، به مثابه ی موجود کامل یا واجب الوجود، مستلزم صفاتی مانند خالقیت، حکمت و علم است. خلقت عالمانه و حکیمانه مستلزم وجود معنا و غایت برای موجودات جهان و از جمله انسان است. از نگاه فیلسوف، متکلم و مفسری همچون علامه طباطبایی، واجب الوجود یا خدا فاقد هدفِ فاعل و البته واجدِ هدفِ فعل است. مراد از فعل خدا مجموعه ی عالمِ مخلوقات و از جمله انسان است و هدفِ فعلِ خدا در خلقتِ غیر انسان، عمدتاً فراهم کردن زندگی پاک برای انسان است. در این مقاله با رویکرد فلسفی-کلامی، به واکاوی این مساله پرداخته خواهد شد.

کلمات کلیدی

معنای زندگی؛ پوچی؛ آفرینش؛ حکمت الاهی؛ تلازم علت و معلول؛ عبودیت