منطقه کیبرکوه در شمال شرقی بلوک لوت واقع شده است. واحدهای سنگی منطقه شامل سنگهای دگرگونی پالئوزوئیک و مجموعه توده های نفوذی عمیق تا نیمه عمیق با سن کرتاسه تا ترشیاری است که به شکل دایک، استوک و باتولیت در منطقه نفوذ نموده اند. ترکیب توده ها از گرانیت تا دیوریت متغیر است و براساس پذیرفتاری مغناطیسی، مطالعات پترولوژیکی و ایزوتوپی رادیوژنیک، به دو سری اکسیدان و احیایی تقسیم می شوند. توده های نفوذی احیایی شامل گرانیت و گرانودیوریت است که دارای بافت هیپیدومورف گرانولار هستند و کانیهای آنها متشکل از فلدسپاتها، کوارتز، مسکویت و کمتر بیوتیت است. توده های احیایی، پتاسیم متوسط تا بالا و از نوع عمدتا متاآلومینوس می باشند. موقعیت تکتونیکی آنها، عمدتا مرز زون فرورانش و همزمان با برخورد را نشان می دهد. غنی شدگی عناصر خاکی کمیاب سبک (LREE) نسبت به عناصر خاکی کمیاب سنگین (HREE)در توده ها مشاهده می شود. آنومالی منفی Eu و همچنین کاهیدگی Sr و Ba نشان دهنده تشکیل ماگما در عمق پایداری پلاژیوکلاز و شرایط احیایی می باشد. تهی شدگی در عناصر Sr، Zr، Hf و Ti نسبت به عناصری مانند Rb،K ، La، Ce، Nd و Tb نشان دهنده دخالت پوسته قاره ای در تشکیل ماگماست. نسبت ایزوتوپ 87Sr/86Sr اولیه707/0، نسبت ایزوتوپ 143Nd/144Nd اولیه بیش از 512/0 و مقدار εNd کمتر از76/6- (محاسبه شده براساس سن 137 میلیون سال)، ماگمایی با منشاء پوسته قاره ای را نشان می دهد. سن توده مسکویت گرانیت با استفاده از روش U-Pb در کانی زیرکن 137 میلیون سال، مربوط به کرتاسه پیشین (Valanginian) تعیین شد. کلیه شواهد صحرایی (مانند عدم وجود زینولیت)، پتروگرافی توده ها (وجود آمفیبول و نبود کانیهای رستیتی)، داده های ژئوشیمیایی (کالک آلکالن پتاسیم بالا، عمدتا متاآلومینوس و اطلاعات ایزوتوپ رادیوژنیک) و پذیرفتاری مغناطیسی (احیایی بودن) نشان می دهد که این توده ها از نوع توده های نفوذی I احیایی حاصل ذوب بخشی پوسته قاره ای هستند که غالبا از ذوب متاگریوک و آمفیبولیت ها منشا گرفته اند.

کلمات کلیدی