سیستم‌های بحرانی-ایمن نظیر سیستم کنترل پرواز هواپیما و یا سیستم کنترل قطارهای سریع‌السیر، سیستم‌هایی هستند که رخداد خرابی در آنها می‌تواند منجر به فاجعه جانی، مالی یا زیست‌محیطی شود. لذا جلوگیری از رخداد هرگونه خرابی در این سیستم‌ها یک نیاز اساسی محسوب می‌گردد. یکی از راه‌های موجود برای عدم رخداد خرابی در این سیستم‌ها استفاده از تکنیک‌های پوشش اشکال می‌باشد. برای پوشش اشکالات موجود در یک سیستم روش‌های چندنسخه‌ای نظیر NVP و NMR به صورت گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این روش‌ها، تعداد N ماژول بر روی داده‌های یکسان عملیات مشابهی را انجام می‌دهند و هر یک نتیجه‌ای را تولید می‌نمایند. سپس نیاز است تا یک واحد رأی‌گیرنده بتواند از میان نتایج تولید شده یک نتیجه‌ی صحیح نهایی را استخراج نماید. از آنجایی که ورودی‌های یک رأی‌گیرنده ممکن است اعداد غیردقیقی باشند که رأی‌گیرنده آنها را به صورت غیرهمزمان دریافت می‌کند، این نیاز وجود دارد تا رأی‌گیرنده‌ای طراحی گردد که بتواند از بین ورودی‌های صحیح و غلط دریافت شده، بهترین جواب را در کمترین زمان ممکن تولید کند. از آنجا که خرابی واحد رأی‌گیرنده می‌تواند منجر به خرابی سیستم شود، بنابراین باید به ایمنی و دسترس‌پذیری آن نیز توجه ویژه‌ای داشت. در روش‌ پیشنهادی با استفاده از تکنیک‌های مختلف سعی بر آن شده است تا امکان تشخیص خطا به رأی‌گیرنده‌هایی که این امکان را ندارند افزوده شود که نتیجه آن افزایش ایمنی رأی‌گیرنده بوده است.

کلمات کلیدی