مقدمه: شرایط خاص بخش‌های مراقبت ویژه باعث شده است تا این بیماران سطوح قابل توجهی از درد و ناراحتی را تجربه کنند. از طرفی، این بیماران به دلایل مختلف قادر به ابراز ناراحتی خود نیستند. هدف: تعیین عوامل ایجاد کننده ناراحتی در بخش‌های مراقبت ویژه. روش: برای ارزیابی ساختار عوامل ایجاد کننده ناراحتی، پرسشنامه اولیه با 60 گویه استخراج و سپس روایی محتوایی آن به وسیله متخصصان تأیید شد. پرسشنامه برای 220 بیمار بستری در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان‌های قائم و امام‌رضا(ع) مشهد در سال 1392 تکمیل شد. از تحلیل عاملی اکتشافی برای تعیین ساختار عوامل ایجادکننده ناراحتی کمک گرفته شد.پایایی پرسشنامه با روش آلفای‌کرونباخ و ضریب توافق بین ارزیابان تأیید شد. تحلیل داده‌ها با نرم‌افزارSPSS نسخه 16 انجام شد. یافته‌ها: تحلیل عاملی نشان داد که مؤلفه‌های پرسشنامه 30 آیتمی عوامل ایجادکننده ناراحتی در بخش مراقبت‌های ویژه در 5 بُعد «ایزولاسیون و تنهایی (7 پرسش)»، «اضطراب (6 عامل)»، «محیط بخش مراقبت‌های ویژه (6 عامل)»، «درمان (6 عامل)» و «پاتوفیزیولوژیک (5 عامل)» قرار گرفته‌اند. دامنة ضریب آلفای‌کرونباخ برای خرده‌مقیاس‌های پرسشنامه عوامل ایجاد کننده ناراحتی در بخش مراقبت‌های ویژه بین 65/0 تا 85/0 و شاخص آلفای‌کرونباخ برای کل ابزار 86/0 می‌باشد. نتیجه‌گیری: پرسشنامه بررسی عوامل ایجاد کننده ناراحتی برای ارایه کمک به پرستاران شاغل بخش‌های ویژه برای شناسایی بهتر عوامل ناراحت کننده بیماران و در نهایت، افزایش کیفیت مراقبت از آن‌ها طراحی شده است. مشخصات روان‌سنجی این پرسشنامه، حکایت از روایی و اعتبار آن دارد؛ به گونه‌ای که می‌توان از آن برای تعیین عوامل ایجاد ناراحتی در بیماران بخش ویژه استفاده نمود.

کلمات کلیدی