آموزش تلقینی روشی در اجرای فرایند یاددهی- یادگیری است که بنیان نظری آن، یافته های روانشناسی، علوم اعصاب و روانپزشکی است و پس از چند دهه، نتایج قابل توجهی را نشان داده است اما در ایران تا کنون به صورت دقیق و علمی مورد آزمایش قرار نگرفته است. هدف: لذا در این تحقیق برای اولین بار در ایران، آموزش زبان خارجه به روش تلقینی اجرا و نتایج آن موود بحث قرار میگیرد. روش: نمونه مورد مطالعه دوگروه 18 نفره دانش آموزان پسر پایه ی اول متوسطه قدیم (پایه ی نهم) یکی از دبیرستان های شهرستان مشهد بودند که پس از اجرای پیش آزمون در دو گروه همگن آزمایش و کنترل محتوای یکسانی را به شیوه ی تلقینی و شیوه ی متداول آموزش زبان فراگرفته و سپس به سؤالات پس آزمون پاسخ دادند. یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوتی در میزان یادگیری میان دو گروه مشاهده نمیشود و در آزمون تعقیبی نیز عدم معناداری تفاوت دو گروه دید میشود، که از آزمون مقایسه ی دو میانگین همبسته استفاده شد. نتایج: می توان گفت که با توجه به نتایج فوق العاده روش تلقینی در خارج از ایران و تفاوت های عمده این روش با شیوه های متداول آموزش، خوگیری دانش آموزان ایرانی به سبک های تدریس یکسان و مشخص نظام آموزشی کشور، یادگیری ایشان با روش های خاص را محدود مینماید.

کلمات کلیدی