گیاه باریجه یکی از گیاهان دارویی، صنعتی و تجاری ایران به شمار می­رود که کشاورزان به دلیل خواب بذر، کمتر به آن توجه نشان داده اند. به منظور تعیین نوع خواب و وضعیت محیطی لازم برای شکست آن در این بذر آزمون هایی انجام گرفت. آزمون جذب آب که به منظور تعیین وجود یا نبود خواب فیزیکی در بذر این گیاه انجام گرفت، نشان دهنده جذب شدن آب توسط بذر و نبود خواب فیزیکی در آن بود. در ادامه، جنین­های جداشده از بذرهای خواب هیچ گونه رشدی را در محیط MS از خود نشان ندادند که این موضوع بیانگر عدم کنترل خواب بذر توسط عوامل مکانیکی است. تیمار بذرها با محلول جیبرلین در غلظت­های0 (شاهد)، 500، 1000، 1500، 2000 و 2500 قسمت در میلیون (ppm) سبب کاهش خواب شد، ولی این کاهش بسیار اندک بود. سرمادهی مرطوب (دمای 3 درجه سانتی­گراد و رطوبت40 درصد) بیشترین اثر را بر شکست خواب بذر داشت و پس از 75 روز سبب افزایش معنا­دار درصد جوانه­زنی (94 درصد) شد. با افزایش دمای سرمادهی، خواب بذر افزایش یافت به طوری­که سرمادهی مرطوب 75 روزه بذرها در دمای 6 و 10 درجه سانتی­گراد به ترتیب سبب افزایش درصد جوانه­زنی به 50 و 35 درصد شد. کاربرد دمای تناوبی نیز سبب افزایش جوانه­زنی بذرها شد، ولی ازآنجا که دمای زیاد و وضعیت مرطوب، سبب زوال بذر می­شود، بهترین زمان برای نگهداری بذر در دمای زیاد و سپس انتقال بذر به دمای کم، 30 روز بود و زمان­های بیش از آن اثر کاهنده بر درصد جوانه­زنی داشتند. بیشترین درصد جوانه­زنی در تیمار دمای تناوبی، جوانه­زنی87 درصد و مربوط به نگهداری بذر به مدت 30/60 روز (گرم-سرد) بود. بررسی رشد جنین در طول دوره سرمادهی مرطوب نشان دهنده افزایش اندازه جنین­ها در طول دوره شکست خواب بذر بود. با توجه به افزایش اندک جوانه­زنی بذر با به کارگیری غلظت­های مختلف جیبرلین و نیاز به سرمادهی مرطوب در مدت بیش از دو ماه برای شکست خواب و نیاز دمایی اندک برای جوانه­زنی، خواب این بذر از نوع مورفوفیزیولوژیک عمیق پیچیده تعیین شد.

کلمات کلیدی