تجربه دینى یکى از موضوعاتى است که در کلام جدید و فلسفه دین و در فضای دین پژوهى جدید رشد پیدا کرده است. تجربه دینى در حیات مؤمنانه نقش ویژه ای دارد و گستره وسیعى را در بر مى گیرد که شامل دعا، مناجات، استجابت دعا، شهودهای روحانى و ... مى شود. تجربه عرفانى نیز که نسبت نزدیکى با تجربه دینى دارد، به زندگى اهل عرفان معنا مى بخشد. در این تجربه شخص عارف به وحدت با حقیقت غایى مى رسد و به مقامى دست پیدا مى کند که وصف ناپذیر است. این وحدت مهم ترین عامل انفکاک میان تجربه دینى و تجربه عرفانى است. تجربه دینى متفاوت از تجربه عرفانى است و لزوماً هر تجربه دینى، تجربه عرفانى نیست. اما از آنجایى که هر دو از سنخ تجربه هستند در این مقاله به مقایسه هر دو پرداخته شده است. وحى نیز نوعى تجربه مخصوص پیامبر است که ویژگى هایى دارد که در دو نوع تجربه دیگر یافت نمى شود.

کلمات کلیدی