یکی از جدیدترین روش های آزمون غیرمخرب که امروزه کاربرد گسترده ای پیدا کرده است، سیگنال مغناطیسی بارک هاوزن می باشد. به کمک این سیگنال و با استفاده از تحلیل پارامترهایی مرتبط با آن می توان به بررسی خواص مواد فرومغناطیس پرداخت. سیگنال بارک هاوزن نوعی سیگنال مغناطیسی است که در اثر پرش برگشت ناپذیر دیواره های حوزه های مغناطیسی در مواد فرومغناطیس بوجود می آید. این سیگنال با توجه به ماهیت خود تحت تأثیر عوامل متالورژیکی مختلفی می باشد. یکی از این عوامل، تغییرات ریزساختاری حاصل از تغییرشکل پلاستیک است. اثر متقابل مرزدانه و دیواره حوزه های مغناطیسی، که یک عامل ریزساختاری است، با استفاده از سیگنال بارک هاوزن قابل بررسی است. در این پژوهش با اعمال کار سرد و تغییرشکل پلاستیک و انجام فرآیند آنیل در محدوده دمایی 500 تا oC570 به بررسی اثر شروع و پایان تبلور مجددبر سیگنال مغناطیسی بارک هاوزن در یک فولاد ساده کربنی پرداخته شده است . نتایج نشان داد که با افزایش زمان آنیل، پهنای پیک در منحنی اثرانگشت سیگنال بارک هاوزن ، تا شروع تبلور مجدد کاهش یافته وتا پایان تبلورمجدد و رسیدن به مرحله رشد دانه افزایش می یابد. این تغییرات به دلیل تأثیر حذف نابجایی های منفرد در فرآیند بازیابی و افزایش چگالی مرزدانه با شروع تبلورمجدد، بر حرکت دیواره های حوزه های مغناطیسی می باشد. بررسی های انجام شده به کمک منحنی اثر انگشت، نتایج حاصل را تأیید می کند. نتایج حاصله می تواند به عنوان یک روش غیر مخرب در تعیین وقوع تبلور مجدد در فولاد بکار رود.

کلمات کلیدی