عنوان : ( معناشناسی واژه «احسان» در قرآن )
نویسندگان: وحیده فخار نوغانی ,
Full Textچکیده
ﯾﮑﯽ از ﮐﻠﻤﺎت ﺑﻨﯿﺎدﯾﻦ ﻗﺮآن اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺳﺎﺧﺖ دﺳﺘﮕﺎه ﻓﮑﺮی و ﺟﻬﺎن «اﺣﺴﺎن»واژه ﺑﯿﻨﯽ ﻗﺮآﻧﯽ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ را اﯾﻔﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. اﯾﻦ واژه در ادﺑﯿﺎت ﻗﺮآﻧﯽ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﺑﻨﯿﺎدﯾﻦ ﻗﺮآن ﻣﺜﻞ ﺗﻘﻮا و اﯾﻤﺎن، ﺷﺎﻣﻞ ﺣﻮزه ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ ﮔﺴﺘﺮده ای اﺳﺖ. ﮔﺴﺘﺮدﮔﯽ ﺷﺒﮑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ اﯾﻦ واژه در ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻗﺮآﻧﯽ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﭼﺮﺧﺶ اﺳﺎﺳﯽ ﻣﻌﯿﺎر ﺣﺴﻦ از ﺳﻼﯾﻖ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﯿﺎر ﺗﻮﺣﯿﺪی اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺿﻤﻦ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻌﻨﺎی ﻟﻐﻮی اﺣﺴﺎن و ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻣﺼﺎدﯾﻖ ﻗﺮآﻧﯽ اﯾﻦ واژه ﺑﺎ ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﺼﺎدﯾﻖ آن در ادﺑﯿﺎت ﻋﺮب ﭘﯿﺶ از ﻇﻬﻮر اﺳﻼم و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺮرﺳﯽ ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ اﯾﻦ واژه ﺑﺎ ﺳﺎﯾﺮ واژﮔﺎن ﮐﻠﯿﺪی و ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ آن و ﻧﯿﺰ ﺟﺴﺘﺠﻮ در ﺑﺮﺧﯽ از رواﯾﺎت ﺗﻼش ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ ﻣﻌﯿﺎر ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺣﺴﻦ از ﻣﻨﻈﺮ ﻗﺮآن و رواﯾﺎت ﺑﯿﺎن ﺷﻮد. ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ روح ﮐﻠﯽ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ آﯾﺎت ﻗﺮآﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﺎن ﺧﺪا ﻣﺤﻮری و ﺗﻮﺣﯿﺪ اﺳﺖ ﻣﯽ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ در ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻗﺮآﻧﯽ ﺣﺴﻦ ﻫﺮ ﭘﺪﯾﺪه ﺑﻪ ﺳﺒﺐ اﺗﺼﺎف و اﻧﺘﺴﺎب آن ﺑﻪ ﺧﺪای ﻣﺘﻌﺎل اﺳﺖ.
کلمات کلیدی
, معناشناسی قرآنی, احسان, حسن, خدامحوری
@article{paperid:1048134,
author = {فخار نوغانی, وحیده},
title = {معناشناسی واژه «احسان» در قرآن},
journal = {پژوهشنامه تفسیر و زبان قرآن},
year = {2015},
volume = {3},
number = {5},
month = {March},
issn = {2322-3804},
pages = {21--32},
numpages = {11},
keywords = {معناشناسی قرآنی، احسان، حسن، خدامحوری},
}
%0 Journal Article
%T معناشناسی واژه «احسان» در قرآن
%A فخار نوغانی, وحیده
%J پژوهشنامه تفسیر و زبان قرآن
%@ 2322-3804
%D 2015
