آبدهی ویژه یکی از پارامتر های اساسی هیدروژئولوژیکی در آبخوان های آزاد می‌باشد. برآورد این پارامتر، در کنار اطلاعات پایه زمین شناسی و هیدروژئولوژی نقش اساسی در تکمیل فازهای نیمه تفصیلی و تفصیلی مطالعات هیدروژئولوژی آبخوان داشته و دانستن حدود ارقام آن لازمه ساخت مدل های مفهومی آبخوان، مدل های عددی، ارزیابی دقیق تغییرات حجم مخزن و افت سطح آب زیرزمینی و ... می باشد. این پارامتر نقش اساسی و پایه در مدیریت صحیح منابع آب به ویژه آبهای زیرزمینی دارد. تا کنون روش‌های مختلفی برای برآورد و تخمین آبدهی ویژه در مراجع ذکر شده است. هر چند که در بین این روش ها، رایج ترین روش در تعیین آبدهی ویژه آبخوان، انجام آزمایش پمپاژ بر روی چاه های اکتشافی آب است. اما این روش نه تنها نیازمند شرایط لازم است بلکه دارای محدودیت‌هایی نظیر صرف وقت و هزینه‌های زیاد می‌باشد به همین دلیل انجام چنین آزمایش هایی در فاز مطالعات شناسایی و مطالعات نیمه تفصیلی چندان در اولویت امور جاری شرکت های آب منطقه ای نبوده و معمولاً در فاز مطالعات تفصیلی قابلیت اجرا را دارند. لذا به منظور تکمیل مطالعات فوق الذکر و رفع نیاز های مطالعاتی، برآورد این پارامتر توسط سایر روش ها، نظیر روش مقاومت ویژه الکتریکی در اولویت قرار گرفته‌اند. در این مقاله تلاش شده است با استفاده از نتایج بایگانی شده مطالعات ژئوالکتریک که در گذشته در سطح دشت مشهد انجام شده است، حدود ارقام آبدهی ویژه آبخوان برآورد و نقشه تغییرات آن در سطح آبخوان ارائه گردد. با توجه به نتایج به‌دست آمده، حداقل مقدار آبدهی ویژه در حدود 05/0 در محدوده شرقی آبخوان (در حوالی کنویست تا تبادکان و حوالی طرق ) و حداکثر آن نیز حدود 2/0 در نواحی مرکزی آبخوان (در حوالی سرآسیاب، آق صحرا، کمال آباد) و مقدار متوسط آن نیز با توجه به موقعیت و پراکندگی مقادیر آن در سطح آبخوان در حدود 15/0 برآورد گردیده است. با توجه به اهداف انجام این پژوهش و با در نظر گرفتن پارامترهای اقتصادی، فنی و .... برآورد مقادیر آبدهی ویژه با استفاده از از روش مقاومت الکتریکی در صورت در نظر گرفتن شرایط زمین شناسی و هیدروژئولوژی آبخوان، تخمین قابل قبولی ارائه داده و قابل استفاده برای مطالعات تکمیلی تر می باشد.

کلمات کلیدی