پیشگیری از زوال بذر دو رقم کنجد داراب 2 و داراب 14 بود که در طی سالهای 1391 و 1392 در آزمایشگاه بذر گروه زراعت و اصلاح نباتات پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. ابتدا آزمون جوانه زنی استاندارد به منظور تعیین درصد جوانه زدن بذر ارقام کنجد انجام شد، سپس جهت ایجاد بنیه های متفاوت و تعیین بنیه ارقام از تیمارهای فرسودگی کنترل شده استفاده شد. تیمارهای آزمایش شامل: دو رقم کنجد، دو مدت فرسودگی 24 و 48 ساعت، به 40 و 60 میلیگرم در لیتر آلفاتوکوفرول به همراه ، 100 و 150 میلیگرم در لیتر اسیدآسکوربیک و 20 ، همراه شاهد و 6 غلظت مختلف 50 شاهد بودند. تیمارهای ویتامین به صورت پیش تیمار و تیمار پس از فرسودگی در قالب دو آزمایش جداگانه مورد استفاده قرار گرفتند. صفات اندازه گیری شده در این آزمایش شامل: درصد جوانه زنی، شاخص جوانهزنی، متوسط زمان جوانه زنی، شاخص طولی و وزنی بنیه بذر بودند. نتایج آزمایش نشان داد که فرسودگی بذرها در هر دو مدت سبب کاهش صفات اندازه گیری شده گردید. با اعمال ویتامین در هر دو شرایط پیش تیمار و تیمار پس از فرسودگی، از نظر صفات مورد بررسی برای هر دو رقم بهبود پذیری و جلوگیری از فرسودگی رخ داد اما شرایط پیش تیمار نتایج بهتری داشت. به طوریکه از نظردرصد جوانه زنی در مدت فرسودگی 24 ساعت، به جز غلظت 40 میلیگرم در لیتر آلفاتوکوفرول برای داراب 2، بقیه غلظت های هر دو ویتامین برای هر دو رقم تفاوت معنی داری با تیمارهای شاهد نداشتند. در مدت 93 ، شاخص طولی و وزنی به / فرسودگی 48 ساعت و در داراب 2، غلظت 150 میلیگرم در لیتر اسیدآسکوربیک با درصد جوانه زنی 33 84 ، و در داراب 14 ، غلظت 100 میلیگرم در لیتر اسیدآسکوربیک با درصد جوانه زنی / 2 و شاخص جوانه زنی 33 / 645 و 427 / ترتیب 8 55 بهترین غلظت های استفاده شده بودند. / 2 و شاخص جوانه زنی 33 / 404 و 313 / 80/67 ، شاخص طولی و وزنی به ترتیب با، و در داراب 14 ، غلظت 100 میلی گرم در لیتر اسیدآسکوربیک با درصد جوانه زنی / 2 و شاخص جوانه زنی 33 / 645 و 427 /5 بهترین غلظت های استفاده شده بودند. / 2 و شاخص جوانه زنی 33 / 404 و 313 / 80/67

کلمات کلیدی