پژوهش حاضر با هدف شناختن ترجیح سبک تدریس معلمان از طریق متغیر پیش‌بین سعه صدر انجام شده است. بدین منظور 110 معلم طبق فرمول حجم نمونه کوکران و به روش تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و با استفاده از پرسشنامه سبک تدریس و پرسشنامه سعه صدر مورد ارزیابی قرار گرفته و داده‌های حاصل با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t همبسته، تحلیل و تفسیر شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که معلمان به سبک تدریس فعال بیش از سبک تدریس غیرفعال گرایش داشتند و معلمان مورد مطالعه در مؤلفه‌هایی از سعه صدر که در تطابق با آموزه‌های انسانگرایی است نمره کمتری نسبت به سایر مولفه‌ها به دست آورده‌اند. از این رو، پیشنهاد می­شود که به آموزه‌های انسان‌گرایی در برنامه‌های درسی تربیت معلم و آموزش‌های ضمن خدمت توجه بیشتری مبذول شود و محققان بعدی در علل سعه صدر معلمان و رابطه آن با دیگر مسائل مطرح در حوزه تعلیم و تربیت و بالاخص تدریس به مطالعه و پژوهش بپردازند.

کلمات کلیدی