توده ی گرانیتوئیدی دهنو که در شمال غرب مشهد، در مجاورت بلافصل با هورنفلس های غنی از گارنت واقع شده است، حاوی درشت بلورهایی از گارنت می باشد که فرصتی را برای بررسی پدیده ی آلایش ماگما با سنگ های دیواره فراهم نموده است. بلورهای گارنت حاوی انکلوزیون های فراوانی بوده که نشا ن دهنده ی فازهای آذرین هستند و به صورت دوائر متحد المرکز درون بلور آرایش پیدا کرده اند. حاشیه ی غنی از بیوتیت و هورنبلند اطراف بلورهای گارنت نشان می دهد که این گارنت ها در تعادل با ماگمای میزبانشان نبوده و بوسیله ی فازهای فرومنیزین ماگمای گرانیتی جایگزین شده اند. به دلیل این که ماگمای متاآلومینوس تشکیل دهنده ی گرانیتوئیدهای منطقه، آلومینیوم کافی برای تشکیل و پایداری گارنت را ندارد. به نظر می رسد که بلورهای گارنت در منطقه مورد مطالعه، بلورهای پرتکتیکی هستند که در ابتدا در سنگ میزبان وجود نداشته و محصولات ذوب نامتجانس زینوکریست ها و زینولیت های مشتق شده از سنگ های دیواره هستند.

کلمات کلیدی