پژوهش حاضر به نقش ابزارهای تبلیغاتی در جذب گردشگران ورزشی مراجعه کننده به پارک های آّبی شهر مشهد، که از نقاط تفریحی ورزشی این شهر می باشند پرداخته است. نوع پژوهش توصیفی بوده که به روش پیمایشی انجام گردید. جامعه آماری پژوهش را کلیه گردشگران ورزشی مراجعه کننده به پارک های آبی شهر مشهد در تابستان 93 تشکیل داده که از این میان 381 نفر به روش فرمول کوکران به عنوان نمونه انتخاب گردید. ابزار اندازه گیری پرسشنامه استاندارد تعدیل شده ای بود که روایی محتوی آن توسط مشورت با اساتید متخصص مدیریت ورزشی و روایی سازه در تحقیقات قبلی از طریق تحلیل عاملی تاییدی مشخص شد. پایایی آن نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ 89/0 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی شامل درصد، میانگین و انحراف استاندارد و آمار استنباطی شامل همبستگی ، رتبه بندی فریدمن، آزمون t-test independent ، تحلیل واریانس یکطرفه ANOVA و آزمون LSD از طریق نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 استفاده شد. نتایج نشان داد از دیدگاه گردشگران ورزشی از بین 19 ابزار معرفی شده ابزارهای تبلیغاتی تلویزیون، تبلیغات توسط دوستان و فامیل و رادیو بیشترین تاثیر و ابزارهای شبکه های اجتماعی و تبلیغات در ورزش و استادیوم ها کمترین تاثیر را در جذب گردشگران ورزشی به پارک های آبی داشتند. همچنین در این پژوهش مشخص شد بین جنسیت و سطح تحصیلات گردشگران ورزشی و نگرش آنان در جذب گردشگران ورزشی تفاوت معنی داری وجود دارد اما بین ملیت گردشگران ورزشی و نگرش آنان تفاوت معنی داری مشاهده نشد. مدیران سازمان ورزش و گردشگری می توانند در فضای مجازی و اماکن ورزشی در جهت جذب گردشگران ورزشی از طریق این دو ابزار تبلیغاتی برنامه ریزی کنند. همچنین در انتخاب ابزار تبلیغاتی مناسب به جنسیت و سطح تحصیلات گردشگران ورزشی توجه نمایند.

کلمات کلیدی