چکیده هدف:ماتریکس بافت های سلول زدایی شده به دو دلیل به عنوان یک سیستم داربستی ایده آل در نظر گرفته می شوند: اول اینکه این دار بست شباهت ساختاری و مکانیکی با بافت های طبیعی دارد، و دومین دلیل وجود پروتئین های ماتریکس خارج سلولی که بعد از سلول زدایی باقی می مانند که میتوانند در تمایز سلولها نقش ایفا کنند.. در این مطالعه برای اولین بار داربست سلول زدایی شده ی بافت پوست انسانی تهیه گردید. از این داربست جهت بررسی برهم کنش هیستولوژیک میان سلول های چسبنده مغز استخوان رت استفاده گردید. مواد و روش ها:در این پژوهش سلول زدایی بافت پوست انسانی با سه روش فیزیکی(انجماد و ذوب سریع)، آنزیمی(تریپسین) و شیمیایی(0.5%SDS) انجام گرفت. پس از انجام مراحل شستشو و استریلیزاسیون، داربست ها با تعداد 10⁵ₓ٦ سلول کشت داده شدند و یک گروه بدون سلول به عنوان کنترل در نظر گرفته شد. از داربست‌های تهیه شده در روز 0 و همچنین در 1، 2 و 4 هفته از کشت با سلول های چسبنده مغز استخوان رت، مقاطع میکروسکوپی تهیه و با استفاده از هماتوکسیلین-ائوزین رنگ‌آمیزی شدند. نتایج:مطالعه‌ هیستولوژیک داربست‌ها پس از سلول‌زدایی نشان داد که هسته‌ها و اجزای سلولی به طور کامل از بافت حذف و رشته های کلاژن حفظ شده اند.. مطالعه‌ داربست‌ها 1، 2 و 4 هفته پس از کشت، چسبیدن سلول های چسبنده مغز استخوان رت و مهاجرتشان را به درون داربست پوست انسانی نشان داد. تراکم سلولی در داربست ها در هفته دوم افزایش معنی دار و در هفته چهارم کاهش معنی داری یافت. نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان می‌دهد که داربست حاصل از ماتریکس پوست انسان بستر مناسبی جهت رشد و تمایز سلول ها می باشد. بنابراین این داربست پتانسیل استفاده برای ترمیم پوست در انواع متفاوت زخم ها را دارد.

کلمات کلیدی