منطقه اکتشافی سنجدک I، از آنومالی‌های شرقی مجموعه کانسار‌های سنگ‌آهن سنگان است. مهمترین رخداد در این منطقه، نفوذ سیالات آهن‌دار در سنگ‌های کربناته، تبلور دوباره آنها، اسکارن‌زایی (پیشرونده و پسرونده) و نهشته شدن کانسار آهن است که با حضور کانی‌های کالک‌سیلیکاته همراه می‌باشد. زمین‌شناسی این منطقه شامل ماسه‌سنگ‌ها و شیل‌های ژوراسیک، واحدهای اسکارنی و توده نیمه‌عمیق ترشیری با ترکیب بیوتیت سینوگرانیت و بیوتیت مونزونیت است. اسکارن‌های منطقه براساس فراوانی کانی‌های کالک‌سیلیکاتی و نوع آنها به 4 زون گارنت اسکارن، فلوگوپیت اسکارن، اپیدوت اسکارن و آمفیبول اسکارن تفکیک شده‌اند. ترکیب گارنت¬ها بر پایه تجزیه ریزکاو الکترونی، آندرادیت- گروسولار و پیروکسن‌ها از نوع دیوپسیدی- هدنبرگیتی است. کانه اصلی در منطقه، مگنتیت است که با مقادیری پیریت، مالاکیت و اکسیدهای ثانویه آهن همراه می‌باشد. این آنومالی در امتداد شرقی کانسار دردوی قرار می‌گیرد و می‌‌تواند ادامه آن باشد که جداکننده آنها، گسل اصلی با روند جنوب‌شرق- شمال‌غرب است. شیمی کانی‌های اسکارن و ترکیب پیروکسن‌ها و گارنت‌ها در این دو آنومالی بسیار به هم نزدیک است.

کلمات کلیدی