دانش اساسی‌ترین سرمایهء سازمانها از جمله دانشگاه‌ها و آموزش علوم پزشکی است و اهمیت آن به دلیل توان بالقوه برای خلق ارزش‌ها و فوائد مستمر آن در جوامع انسانی است. دانشگاه‌های علوم پزشکی برای تبدیل شدن به سازمان دانش بنیان، بطور جدی وابسته به فعالیتهای مدیریت دانش می‌باشند. آشنایی اندک با فرآیند مدیریت دانش و ابهامات موجود در این حوزه، باعث بهره‌وری ناکافی و استفاده نامناسب از دانش در سازمان‌ها به ویژه سازمان‌های آموزشی می‌شود. علیرغم اهمیت دانش و مدیریت آن در علوم پزشکی، شناخت چندانی در مورد آن وجود ندارد، لذا این مقاله با هدف بررسی وضعیت مدیریت دانش و ابعاد آن در علوم پزشکی صورت می پذیرد. روش: برای رسیدن به هدف این مطالعه، یک مرور نقلی انجام شد. در این راستا مقالات مرتبط در منابع اینترنتی و پایگاه های علمی Science Direct، Elsevier ، Web of Sciences (ISI)، CINAHL، Embas،EBSCO ، Ovid، Google Scholar، proQuest و پایگاه های علمی داخل کشور مثل SID جستجو و مورد بررسی قرار‌گرفت، بدین ‌صورت که در ابتدا در سایت‌های مختلف علمی کلید‌ واژه‌های فارسی و انگلیسیِ دانش، مدیریت دانش، علوم پزشکی، آموزش عالی بصورت مجزا و ترکیبی وارد شد و مقالات چاپ شده در این زمینه بطور سریع مرور و سپس مقالاتی که با موضوع ارتباط بیشتری داشتند، انتخاب و مطالب آنها استخراج شد، سپس محتوای انتخاب شده به دقت مطالعه و خلاصه‌برداری شد. پس از شناخت کامل موضوع، جنبه-های مختلف آن مقایسه و توصیف شد. این مطالعه با بررسی هفده مقاله منتشر شده داخل و خارج از کشور در زمینه مدیریت دانش علوم پزشکی انجام گرفت. نتایج: نتایج مرور نشان داد که استادان، کارکنان و ذی‌نفعان نظام سلامت، ضمن تبدیل دانش ضمنی به صریح و کاربرد آن در راهنماهای بالینی، از طریق خلق، کسب، تسهیم و کاربرد دانش در جهت آموزش، یادگیری، پژوهش و ارتقاء سلامت جامعه تلاش به‌عمل می‌آورند. یادگیری سازمانی جریانی مداوم و همیشگی در دانشگاه‌های علوم پزشکی است. گنجاندن فراورده‌های مدیریت دانش در وسائل و تجهیزات و کاربرد آن برای آموزش و مراقبت از بیماران مانند سیستم‌های پشتیبانی کننده تصمیم‌گیری‌های بالینی بعد دیگری از مدیریت دانش در علوم پزشکی است. جهت اجرای مدیریت دانش لازم است که زیر ساختارهای مهم مدیریت دانش از جمله رهبری، فرهنگ و تکنولوژی مدیریت دانش در دانشگاه‌ها ایجاد و تداوم یابد. نتیجه‌گیری: مدیریت دانش رویکردی است که فعالیت‌های پیشرفته استادان، ذی‌نفعان و دانشجویان را از طریق خلق، کسب، تسهیم و کاربرد دانش برای هر گونه تغییر در محیط‌های دانشگاهی آماده می‌کند. این بدان معنا است که مدیریت دانش، دانشگاه های علوم پزشکی را برای عملکرد دقیق‌تر، کارآمدتر و اثربخش‌تر ترغیب می‌کند. لازم است که اجرای برنامه‌های مدیریت دانش در آموزش علوم پزشکی ترویج شود.

کلمات کلیدی