این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر پیش¬تیمار بذر بر شاخص‌های جوانه¬زنی و رشد بوته¬های گوجه‌فرنگی در شرایط دمای پایین به صورت دو آزمایش جداگانه در آزمایشگاه و گلخانه گروه علوم باغبانی دانشکده¬ کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1391 در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تکرار اجرا شد. در ابتدا، غلظت¬های بهینه مواد مورد استفاده برای پیش¬تیمار بذر از طریق آزمون جوانه‌زنی تعیین شدند. فاکتورهای آزمایش شامل پیش‌تیمار بذر در شش سطح اسپرمین 5/1 میلی‌مولار، اسپرمیدین 5/0 میلی‌مولار، پوترسین 5/0 میلی‌مولار، متیل‌جاسمونات 22/0 میلی‌مولار، آب دیونیزه و بدون پیش‌تیمار (شاهد) و سه درجه حرارت (10، 15 و 20 درجه سانتی¬گراد) بودند. نتایج نشان داد که اثر ساده پیش¬تیمار و درجه حرارت بذر بر بیشتر صفات مورد مطالعه معنی‌دار بود. اثر متقابل پیش‌تیمار و دما نیز بر سرعت جوانه‌زنی، طول و وزن تر ساقه¬چه، مدت جوانه‌زنی و وزن خشک ساقه¬چه معنی‌دار شد. با افزایش دما از 15 به 20 درجه سانتی¬گراد یکنواختی جوانه¬زنی و مدت زمان 50 درصد جوانه‌زنی و به ترتیب 24 و 63 درصد کاهش یافت. بیشترین سرعت جوانه‌زنی (30/0 1/روز) در پیش¬تیمار با پوترسین در دمای 20 درجه سانتی‌گراد و کمترین سرعت جوانه‌زنی (10/0 1/روز) به شاهد در دمای 15 درجه سانتی‌گراد حاصل شد. بیشترین تعداد برگ (5 برگ در بوته) برای پیش-تیمار با پوترسین حاصل شد که اختلاف معنی‌داری با شاهد (5/3 برگ در بوته) داشت.

کلمات کلیدی