عدالت در بعد تربیتی به عنوان یکی از ارزش های تربیتی مورد نظر می باشد.از جمله مصادیق بحث عدالت تربیتی، توزیع امکانات و فرصت های آموزشی و اختصاص سهمیه های مختلف در نظام آموزشی است. این گونه به نظر می رسد که نظام آموزشی تا حد امکان باید امکانات آموزشی را به طور عادلانه و نه مساوی، در اختیار فراگیران قرار دهد. درتوجیه اختصاص سهمیه های خاص به افراد، جهت ورود به مراکز آموزش عالی، لازم است عدالت تربیتی، به گونه ای جدی مورد توجه تصمیم گیرندگان و نیز استفاده کنندگان ازسهمیه ها، قرار داشته باشد.با توجه به این که بسیاری ازسهمیه های ایجادشده در کنکور، هنوز قانونمند نشده و یا دلایل اختصاص آن ها برای جامعه به درستی تبیین نشده است، بازنگری و تبیین دقیق انواع سهمیه ها توسط مراجع ذیصلاح، بسیاری از اختلافات وتبعیض ها در این زمینه را کاهش خواهد داد. هم چنین،اجرای عدالت اجتماعی و تربیتی، انگیزه فعالیت برای بهره مندی از مواهب و فرصت های موجود را بین افراد برمی انگیزد. در این مقاله کوشش شده است با توجه با آیات وروایات، برخی مصادیق عدالت تربیتی که از موضوعات اساسی در فلسفه تربیتی اسلامی است، مورد بحث و بررسی قرار گیرد. در این میان، به طبقه بندی ارزش ها، مفهوم، منشأ و انواع عدالت،جایگاه وآثار عدالت و بی عدالتی نیز اشاره شده است. همچنین عدالت از منظر مکاتب فلسفی مانند مارکسیسم و لیبرالیسم نیز مورد اشاره و بررسی قرار گرفته و به دیدگاه های متفکرانی چون افلاطون، ارسطو، خواجه نصیر، کانت، راولز، نادینگز نیز اشاره شده است.

کلمات کلیدی