در گیاهان زراعی شاخص سطح برگ، ضریب خاموشی و کارایی مصرف نور از مهمترین خصوصیات اکوفیزیولوژیکی محسوب می شوند که در ارزیابی میزان نور جذب شده، تولید ماده خشک و عملکرد مؤثرند. در این پژوهش برای تعیین روند تغییرات شاخص سطح برگ، تعیین ضریب خاموشی و کارایی مصرف نور در مزرعه یکساله و دوساله زعفران، آزمایشی در چهار سال زراعی از سال 1390 تا 1393 در 1391 با استفاده از - 1390 و 1392 - مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. کشت در دو سال زراعی 1391 13 گرم و با تراکم 50 بوته در مترمربع انجام شد. برای تعیین شاخص سطح برگ و وزن خشک اندام های - بنه های زعفران با گروه وزنی 15 هوایی زعفران، نمونهبرداری تخریبی، طی فصل رشد در فواصل زمانی 14 روز یکبار انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش حداکثر 1 در مزرعه دوساله، ضریب خاموشی نور در مزرعه یکساله و دوساله به ترتیب / 0 در مزرعه یکساله به 81 / شاخص سطح برگ زعفران از 33 0 کاهش یافت. روند افزایش شاخص سطح برگ در زعفران با کسر تابش جذب شده در هر چهار سال آزمایش هم خوانی / 1 به 54 / از 20 داشت، به طوریکه کسر تابش جذب شده با افزایش شاخص سطح برگ به تدریج افزایش یافت و با دریافت میانگین 1083 واحد حرارتی در مزرعه یکساله و 1034 واحد حرارتی در مزرعه دوساله به حداکثر خود رسید. مقدار میانگین دوساله کارایی مصرف نور زعفران نیز در مزارع 1 گرم بر مگاژول تابش فعال فتوسنتزی به دست آمد. بر این اساس، با افزایش سن مزرعه و / 0 و 73 / یکساله و دوساله به ترتیب معادل 68 شاخص سطح برگ در زعفران، ضریب خاموشی نورکاهش و به تبع آن میزان جذب و کارایی مصرف نور افزایش می یابد. کلمات

کلمات کلیدی