لاتکس های پلیمری بر پایه کوپلیمر وینیل استات – بوتیل اکریلات با نسبت 60:40 در دمای 73 درجه سانتی گراد و درصد تبدیل 95 با استفاده از روش پلیمریزاسیون امولسیونی نیمه پیوسته سنتز شد. هدف از ساخت این نوع امولسیون بررسی کاربرد آن به عنوان چسب بتن بوده که می تواند باعث بهبود کیفیت بتن و ارتقاء برخی از خصوصیات آن نظیر افزایش مقاومت فشاری آن گردد. تست اندازه ذرات نشان می دهد که اندازه ذرات سیستم امولسیون سنتز شده در مقیاس تقریبی 150 نانو متر می باشد. همچنین نتایج حاصل از اضافه کردن مقادیر مختلف این نمونه چسب نشان می دهد با اضافه کردن تنها 5% وزنی از آن نسبت به وزن سیمان به مخلوط بتن باعث افزایش مقاومت فشاری بتن به میزان تقریبی 24% شد. با این حال، اضافه کردن این نوع پلیمر به مخلوط بتن باعث کاهش وزن مخصوص بتن می گردد که نشان دهنده افزایش خلل و فرج های درون بتن می باشد و در نهایت باعث افزایش میزان نفوذ آب می گردد. بمنظور حل این مشکل از مقادیر مختلفی از ضد کف در لاتکس استفاده شد که در نهایت نتایج نشان می دهد استفاده از آن باعث افزایش مقاومت فشاری به میزان 100 مگا پاسکال و افزایش وزن مخصوص به میزان 3.2 % می گردد که نشان از کاهش جذب آب توسط این نمونه از بتن دارد.

کلمات کلیدی