پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه همخوانی/ناهمخوانی سبک های تفکر استاد-دانشجو با پیشرفت تحصیلی انجام شد.در این راستا 150 نفر از دانشجویان(93 دختر و 57 پسر) و 30 نفر از استادان (27 مرد و 3 زن) دانشگاه سمنان به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند.برای گردآوری داده ها،پرسشنامه سبک های تفکر استرنبرگ و واگنر(1992) و پرسشنامه سبک های تفکر در تدریس گریگورنکو و استرنبرگ(1993) به کار برده شد.داده ها به کمک ضریب همبستگی و روش تحلیل رگرسیون تحلیل شدند.تحلیل داده ها نشان داد که ناهمخوانی سبک های تفکر دانشجو-استاد در بعد محافظه کارانه و قانون گذار،پیشرفت تحصیلی دانشجویان را بطور معنادار پیش بینی نمود.مبتنی بر این نتایج می نوان بیان داشت که ارزیابی همزمان متغیرهای درون فردی(سبک های تفکر) دانشجویان واستادان در بردارنده اطلاعات مهمی برای پیش بینی پیشرفت تحصیلی است.

کلمات کلیدی