هدف اساسی پژوهش حاضر، پیش بینی سلامت روان بر اساس مهارت های زندگی در دانش آموزان بود. به این منظور نمونه ای به حجم 800 نفر با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب و پرسشنامه های مهارت های زندگی و سلامت روان 28 سوالی روی آنها اجرا گردید. نتایج نشان داد که بین آگاهی از مهارت های زندگی و سلامت روان (نشانگان مرضی کمتر) رابطه منفی معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که در گام اول متغیر کنترل هیجانات وارد معادله رگرسیون شده و به تنهایی 26 درصد از واریانس سلامت روان را تبیین می کند. پس از آن مهارت مقابله با استرس، خودآگاهی، تصمیم گیری و همدلی به ترتیب نقش مهم و معناداری در پیش بینی سلامت روان داشتند. در مجموع این متغیرها 37 درصد از تغییرات سلامت روانی را پیش بینی می کنند. نتایج بیانگر نقش و اهمیت مهارت های زندگی در پیشگیری از اختلالات است و دارای تلویحات کاربردی برای مسئولان و برنامه ریزان آموزش و پرورش است.

کلمات کلیدی