شوره زایی یکی از عوامل مهم تخریب اراضی در مناطق خشک و نیمه خشک است. پایش وضعیت فرآیند شوره زایی به منظور پیشگیری و کاهش تخریب سرزمین در این مناطق بسیار حائز اهمیت می باشد، از طرفی ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در این زمینه ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش های سنتی و ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﻴﺪاﻧﻲ فرآیندی دﺷﻮار و هزینه بر است. در حال حاضر اﺳﺘﻔﺎده از داده های ﺳﻨﺠﺶ از دوری امکان ارزیابی دقیق تر و سریع تر فرآیند شوره زایی را فراهم نموده است. در این راستا شاخص های سنجش از دوری مختلفی جهت ارزیابی وضعیت شوره زایی ارائه گردیده است. هدف از این مطالعه ارزیابی وضعیت و تغییرات شوره زایی استان خراسان رضوی با استفاده از تکنیک های سنجش از دوری می باشد. به این منظور میزان شوری سطح خاک با استفاده از شاخص شوری SI، NDSI و BI برای سال 2013 و شاخص SI برای سال 2001، 2005، 2009 و 2013 برآورد گردید. سپس تغییرات مکانی و زمانی شوری در دوره ی آماری 13 ساله مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج مطالعه نشان دهنده کاهش 26 درصدی سطوح تحت تاثیر شوری زیاد و افزایش 9 درصدی و 17 درصدی شوری متوسط و کم در استان خراسان رضوی بوده است.

کلمات کلیدی