امروزه توریسم به عنوان یکی از صنایع بزرگ دنیا شناخته شده است که به طور مستقیم یا غیر مستقیم بر اقتصاد، فرهنگ و بخش‎های اجتماعی زندگی بشر تأثیر دارد. درجهان امروز، توریسم توجه ,ویژه‎ای به موضوع اکوتوریسم دارد، زیرا مردم در حال سفر به مناطق طبیعی بوده و از چشم اندازهای طبیعی، حیوانات وحشی، گیاهان و غیره لذت می‏برند. این بخش علاوه بر درآمدزایی نقش مهمی را در محافظت از محیط زیست گیاهی و جانوری ایفاء می‎نماید. گردشگری طبعاً رابطه تنگاتنگی با محیط دارد، از این رو، ارزیابی توان محیطی اگر به گونة شایسته‎ای صورت پذیرد، موجب اصلاح طرح‎ها و پیشگیری از بروز ناکامی درتوسعة گردشگری می‎شود و از تخریب پیش‎بینی نشدة محیط زیست جلوگیری می‎کند. پژوهش حاضر در صدد بررسی و ارزیابی توان محیطی شهرستان‎های طرقبه و شاندیز به منظور توسعه گردشگری منطقه است. از اینرو، پژوهش حاضر، با هدف تعیین توان اکولوژیک اکوتوریسم در شهرستان‎های طرقبه و شاندیز صورت گرفت. معیار‎های مورد استفاده در این تحقیق شامل شیب، ارتفاع، تراکم پوشش گیاهی، فاصله از رودخانه، فاصله از جاده، فاصله از مناطق صنعتی و فاصله از مناطق شهری می‎باشد، استاندارد‎سازی معیارها با استفاده نظریه فازی صورت پذیرفت و نقشه محدودیت‎ها با استفاده از نظریه بولین تولید شد. برای وزن‎دهی به معیار‎ها از روش مقایسات زوجی در قالب تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد و سپس با روش ترکیب خطی وزنی، لایه‎ها با هم ترکیب شده و مناطق مستعد اکوتوریسم شناسایی گردید. نقشه نهایی دارای مطلوبیتی بین 0 تا 248 می‎باشد که صفر بیانگر مناطق با کمترین ارزش و 248 مناطق با حداکثر ارزش می‎باشند.

کلمات کلیدی