چکیده مقدمه و هدف: مطالعات متعدد نشان داده اند که افزایش سطوح اندوتلین-1 و مالون دی آلدئید سرمی با افزایش خطر بروز بیماری عروق کرونر همراه است. هدف این تحقیق بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات هوازی بر سطوح اندوتلین-1 و مالون دی آلدئید زنان سالمند غیرفعال بود. روش بررسی: دراین مطالعه نیمه تجربی، 21 زن سالمند غیرفعال با دامنه سنی بین60 تا70 سال به روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. آزمودنی ها دردوگروه تجربی(11نفر) و شاهد(10 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی شامل هشت هفته تمرین هوازی (با شدتی معادل 50 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره)، هرهفته سه جلسه یک ساعتی انجام شد. نمونه خونی پیش از شروع و پس از پایان مداخله تمرینی جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری تی همبسته و مستقل به ترتیب برای مقایسه میانگین های درون گروهی و بین گروهی استفاده شد. نتایج در سطح معنی داری 05/0>p تجزیه و تحلیل شدند. یافته¬ها: وزن بدن (00/0=p)، نمایه توده بدن (01/0=p) و درصد چربی بدن (02/0=p) در پایان دوره تمرین هوازی کاهش معنی دار یافت. مقادیر سطوح اندوتلین-1 سرمی (005/0=p) در مقایسه به ابتدای دوره تمرین هوازی کاهش معنی دار یافت. علی رغم کاهش سطوح مالون دی آلدئید در پایان این دوره، تغییرات از لحاظ آماری معنی دار نبود (05/0≤P). تفاوت معنی داری بین متغیر وزن در بین زنان سالمند گروه تجربی و شاهد مشاهده شد. نتیجه گیری: این نتایج حاکی از آن است که تمرین هوازی منجربه کاهش اندوتلین-1 سرمی می شود. به نظر می رسد، تمرین هوازی منظم با شدت متوسط منجربه بهبود عملکرد سیستم قلبی و عروقی بدن می شود، و این فعالیت ها می توانند از بروز بیماری آترواسکلروزیس جلوگیری به عمل آورند.

کلمات کلیدی