بخش کشاورزی در اکثر کشورهای جهان سوم به تنهایی نمی­تواند فرصت­های اشتغال و منابع درآمدی کافی برای رفع تمامی نیازهای مناطق روستایی را تأمین نماید، از این رو، کارآفرینی بخش غیرکشاورزی را می­توان راهبرد مناسبی برای ارتقاء اشتغال و درآمد و ثروت آفرینی روستایی دانست. شکل­گیری و توسعه فعالیت­های کارآفرینانه در بخش کشاورزی، می­تواند نقش اساسی در توسعه پایدار روستایی ایفا کند. بنابراین در این تحقیق سعی شدهتا نقش فعالیت­های کارآفرینانه غیرزراعی در کیفیت زندگی روستاییان بخش شاندیز مورد بررسی قرار گیرد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و توسعه ایو به لحاظ روش انجام تحقیق، توصیفی-تحلیلی می­باشد. جامعه آماری تحقیق، 6 روستای بخش شاندیز از دو دهستان شاندیز و ابرده بوده است که دارای بیشترین فعالیت­های غیرزراعی می­باشند. تعداد خانوار روستاهای مورد مطالعه 3776 می‌باشد که با توجه به فرمول کوکران حجم نمونه­ی به دست آمده معادل 249 خانوار است. در نهایت اطلاعات استخراج شده از پرسشنامه، با استفاده از آزمون­های همبستگی پیرسون و اسپیرمن، آزمون کی دو گروه مستقل و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شده است. نتایج به­دست آمده نشان می­دهد که در مجموع، کارآفرینی فعالیت­های غیرکشاورزی تأثیرات مثبت و معناداری رادر مؤلفه­های هر سه بعد اقتصادی (مؤلفه کیفیت تولید بیشترین تأثیرگذاری با ضریب بتای 308/0)، اجتماعی (دسترسی با ضریب بتای 194/0) و محیطی (تغییر کاربری اراضی زراعی مرغوب با ضریب بتای 186/0) کیفیت زندگی دارد. بنابراین، فعالیت­های کارآفرینی انجام شده در منطقه در بین نمونه­های مورد مطالعه منجر به تغییر کیفیت زندگی روستاییان شده است.

کلمات کلیدی