باکتری های لومینسانس بیشتر در جنس های Vibrio، Aliivibrio، Photobacterium، Shewanella و Photorhabdus مشاهده می شوند که عمدتا ساکن دریا هستند و بعضی نیز از محیط های خشکی جدا شده اند. این باکتریها به علت داشتن کاست ژنی luxCDABE آنزیمی به نام لوسیفراز تولید می کنند و در نتیجه قادر به تولید نور در طیف مرئی می باشند. این توانایی تولید نور سبب شده است تا از این باکتریها بعنوان حسگرهای زیستی تمام سلولی whole cell biosensor در تشخیص انواع مختلفی از آلاینده های محیطی استفاده شود. مواد شیمایی سمی و خطرناک با تاثیری که در شدت نور لومینسانس این باکتریها می گذارند قادر به ردیابی خواهند بود. همچنین با انتقال تمام یا بخشی از ژن های دخیل در پدیده بیولومینسانس مانند luxAB به باکتریهای هدف آنها را تبدیل به یک باکتری نورزا نموده که سبب ساخت حسگرهای زیستی لومینسانس با کارایی بیشتری شده است. در این نوع حسگرهای زیستی با تغییراتی که در شدت نور ایجاد می شود (کاهش یا افزایش) می توان به حضور یا عدم حضور ماده شیمیایی هدف و حتی غلظت آن پی برد. علاوه بر این، فعالیت و بقای میکروارگانیسم های دستکاری ژنتیکی شده که کاربردهای متعددی در صنعت و محیط زیست دارند را می توان با کلون کردن ژن های کد کننده لوسیفراز براحتی بررسی نمود. بیوسنتز نانوذرات توسط باکتریهای لومینسانس از کاربردهای جدید این باکتریها در علم نانوبیوتکنولوژی می باشد. نانوذراتی مانند نقره و طلا که کاربردهای متعددی در صنعت و پزشکی دارند می توانند توسط این باکتریها تولید شوند. این نوع باکتریها بعلت داشتن آنزیم های متعدد ردوکتازی قادر به احیاء یون های فلزی به نانوذرات می باشند. بطور کلی ویژگی های شاخص باکتریهای لومینسانس خصوصا نورزایی آنها و ذخیره ژنتیکی مناسبشان سبب شده است که این سلولها در صنعت، محیط زیست و پزشکی بعنوان ابزاری ساده، سریع و ارزان قیمت مورد توجه زیادی قرار گیرند و به کاربرده شوند. تحقیقات متعددی در خصوص استفاده بهینه از این سلولها هنوز در جریان است.

کلمات کلیدی