سرطان پروستات دومین سرطان شایع در مردان جهان است. تاکنون روشهای مختلفی شامل جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی، هورمون درمانی، ایمنی درمانی و درمان هدفمند ) داروهایی که به طور خاص مانع رشد سلول سرطانی می شوند) برای درمان این بیماری استفاده شده است. هدف از این طرح بررسی اثر سمیت سلولی و ضد سرطانی یک مشتق کومارینی به نام 8-ژرانیل اکسی 3-کربوکسی کومارین بر سلول های سرطانی پروستات PC3 و سلول های طبیعی فیبروبلاست انسانی HDFدر شرایط in vitro بود. اثرات سمیت سلولی برای غلظت های مختلف ترکیب کومارینی سنتز شده در بازه های زمانی 24، 48 و 72 ساعت با روش اسپکتروفتومتری توسط ماده alamar blue انجام پذیرفت و غلظتی از ترکیب که باعث مرگ نیمی از سلول ها می شود (IC50) محاسبه گردید. ارزیابی تیمار سلول های PC3 با ماده 8-ژرانیل اکسی 3-کربوکسی کومارین در بازه های زمانی24، 48 و 72 ساعت به ترتیب مقادیر IC50 82/53، 37/35 و μg/ml 24 و همچنین تیمار سلول های طبیعی HDF توسط این ماده در این بازه های زمانی به ترتیب مقادیر IC50 2/114، 87/86 و μg/ml 01/75 را نشان دادند و بیشترین میزان مرگ و میر سلولی 22 ساعت پس از تیمار در سلول های PC3 در غلظت μg/ml 24 گزارش شد. در نهایت بر روی مقادیر IC50 بدست آمده تجزیه و تحلیل آماری انجام شد و مقدار P-value برای هر سه بازه زمانی محاسبه گردید، که همگی در سطح 05/0 P< معنی دار بودند. کوچک بودن معنی دار مقادیر IC50 بر روی سلولهای PC3 در مقایسه با سلول های HDF نشان میدهد که ماده ی 8-ژرانیل اکسی 3 کربوکسی کومارین می تواند بر سلول های سرطان پروستات اثرات ضدسرطانی داشته باشد.

کلمات کلیدی