فردوسی و شاهنامه در گذر تاریخ (تا پایان دوره¬ی مغول) چکیده امروزه در حوزه¬ی فرهنگ ایران، ابرمرد ملی، فردوسی توسی است. بدون شک در حین جنگ فرهنگی ایرانیان و اعراب که در جبهه ی ایرانی آن، فعالینِ در نهضت شعوبیه قرار داشتند؛ نگارش شاهنامه¬ی منظوم با قدرت حماسه سرایی بی نظیر فردوسی، نقش تعیین کننده ای در عقب نشینی اعراب دست کم در حوزه ی زبان داشت. می دانیم که پس از فردوسی تا مدت ها بعد، ایران تحت سیطره ی سیاسی اعراب بود. اینک سوال این است که نگاه به فردوسی و اثر شگرفش شاهنامه - که در حوزه ی جنگ فرهنگی سلاح کارآمد ایرانیان بود - تا هنگام حضور سیاسی اعراب در ایران چگونه بود؟ آیا پس از سقوط آنان تغییری در مقام و موقعیت فردوسی در محافل سیاسی و اجتماعی دیده می شود؟این پژوهش برآن است تا از طریق شیوه ی گردآوری مطالب و تحلیل و برسی آن ها تا حد امکان به سوالات فوق پاسخ دهد.

کلمات کلیدی