کلان شهر مشهد، از نظر لرزه خیزی در منطقه فعال و با پتانسیل بالای خطر زلزله قرار گرفته است. به طوری که گسل های فعال و کوارترنری از شمال و جنوب شهر را احاطه کرده اند. گسل‌های فعال و بزرگی نظیر گسل شمال نیشابور، گسل توس و گسل شاندیز-سنگ بست که در فاصله کوتاهی از شهر قرار گرفته‌اند. همچنین شهر مشهد بر روی ضخامت قابل توجهی از نهشته‌های آبرفتی قرار گرفته است، که این نهشته‌ها منجر به تشدید دامنه امواج زمین‌لرزه می‌شوند. این موارد سبب شده که با توجه به اهمیت روز افزون ایمنی و کاهش مخاطرات اقتصادی و اجتماعی در برابر زمین‌لرزه، شناخت شرایط زیرسطحی شهر در طرح‌های مطالعاتی و اجرایی جایگاه ویژه‌ای داشته باشد. در این مقاله، به کمک داده های نقطه میانی مشترک (CMP) ژئورادار (GPR) به بررسی شرایط زیرسطحی یکی از شاخه های فرعی گسل توس [1] پرداخته شده است. بدین منظور داده‌های فوق در 2 مقطع (2مقطع موازی با یکدیگر، و عمود بر خط گسل) و برای 50 نقطه میانی میانی مشترک (برای مقاطع اول و دوم بترتیب 26 و 24نقطه) برداشت شده است. به طوری که فاصله بین هر نقطه میانی مشترک 20 متر بوده است. پس از اعمال گام‌های پردازشی بر روی داده ها، برای هر مقطع یک پروفیل سرعتی بدست آمده است. با توجه به این پروفیل های سرعتی و سایر داده‌ها، احتمال وجود گسل در محدوده مطالعاتی بررسی شده است.

کلمات کلیدی