کولیک از مهمترین شرایطی است که نیازمند واکنشی اضطراری از سوی دامپزشکان است. بسیاری از صاحبان اسب ها حتی با شنیدن کلمه کولیک و گزارش آن از سوی مهتر و یا کارگر در اسبشان مضطرب می‎‎شوند زیرا می‎‎دانند که ممکن است حیات اسب در خطر باشد. از طرفی دامپزشکانی که تجربه زیادی در این زمینه ندارند هم ممکن است به همان میزان و بیشتر در برخورد با اسب کولیکی دچار استرس زیادی شوند. هیچ راه میانبر یا فوت کوزه گری در دست هیچ دامپزشکی نیست. در مواجهه با کولیک دامپزشک با دو مسئله روبرو است: 1) تشخیص قطعی علت بیماری (استراتژی اصلی)؛ 2) تصمیم گیری برای جراحی یا درمان (هدف فوری) هر چند در حیطه طب استراتژی اصلی تشخیص قطعی است، هدف فوری در کولیک اسب این است که دست کم مشخص کنیم بیماری اسب کولیکی از کدام نوع است؟ از نوعی که جراحی در آن اجتناب ناپذیر است یا این که هنوز فرصت آزمودن بخت درمان دارویی وجود دارد. هدف از این مقاله پرداختن به هدف فوری در کولیک اسب است. در این مقاله نحوه برخورد دامپزشکان با موارد کولیکی در شرایط میدانی، بدون دسترسی به امکانات بیمارستانی و آزمایشگاهی توصیف می‎‎شود.

کلمات کلیدی