به رغم حضور زنان در مقاطع تحصیلی عالی و احراز شایستگی¬های عمومی، تعداد کمی از بانوان در پست¬های مدیریتی و مهم منصوب شده¬اند در نتیجه به علت عدم حضور در تصمیم-گیری¬های سازمانی از قدرت کمتری نسبت به مردان برخوردارند. در این پژوهش فرهنگ سازمانی و به تبع آن جنسیت به عنوان مهمترین عامل اثرگذار بر توزیع قدرت سازمانی مدنظر قرار گرفته است. از این رو از روش پژوهش توصیفی- همبستگی استفاده شد. جامعه آماری مورد مطالعه را کلیه کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد (1250 نفر) تشکیل دادند. روش نمونه¬گیری از نوع تصادفی ساده و برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد و حجم نمونه برابر 300 نفر انتخاب شدند. جهت گردآوری داده های موردنیاز از پرسشنامه گردید، نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که بین فرهنگ سازمانی و توزیع قدرت رابطه معناداری وجود دارد و همچنین فرهنگ سازمانی توزیع قدرت در سازمان را پیش بینی می¬کند. بین توزیع قدرت در دو گروه زنان و مردان تفاوت معناداری وجود دارد و با توجه به مقادیر میانگین در دو گروه مردان و زنان می¬توان اینگونه نتیجه گرفت که توزیع قدرت مردان در سازمان به طور معناداری بیشتر از گروه زنان می باشد.

کلمات کلیدی