سنبل الطیب گیاهی بیهمتاست با ساقههای تو خالی شیاردار و برگ های سبز دندانهدار که در اروپای غربی تاریتچه طولانی مصرف به عنوان آرامبتش و خواب آور دارد. و به صورت استعما خارجی جهت بریدگیها، زخمها و آکنه به کار میرود. کاربردهای این گیاه در طب سنتی چین شامل درمان سردرد، بی حسی ناشی از بیماریهای رماتیسمی، رماخوردگی، مشکلات قاعدگی، کوفتگی و ضرب دیدگی می باشد. طیفی از مواد مؤثر فعا شامل منوترپنها، والپوتریاتها و سکوئیترپنها احتمالاً مسئو آثار بالینی این گیاه میباشند. تصور میشود اسید والرنیک که یکی از ترکیبات سسکوئیترپن موجود در سنبل الطیب است از طریق مهار شکستن گاماآمینوبوتیریک اسید باعث ایجاد اثرات آرام بتشی میشود، بطوری که در این مورد سنبل الطیب به خوبی اثر میگذارد و عوارض جانبی آن خفی است و در اکثر موارد خودبتود برطرف میشود. گزارشهای موردی در رابطه با صدمات کبدی سنبل الطیب در مواقعی که همراه با ماده دیگری استفاده شده وجود دارد. در شواهد داستان گونه مبنی بر خودکشی با این گیاه موارد مرگ گزارش نشده است و پیگیری طولانی مدت برای صدمات کبدی در تعدادی از این بیماران ناهنجاری کبدی نشان نداد. شناسنامه مثبت ایمن و مؤثر بودن آن در درمان بی خوابی باعث معروفیت سنبل الطیب شده است.

کلمات کلیدی