هدف محقق از این تحقیق، تعیین نقش سرمایه روانشناختی بر میزان سرمایه اجتماعی دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های مشهد بود. تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی به شمار می‌آید. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه‌های مشهد (دانشگاه فردوسی، دانشگاه امام رضا (ع)، دانشگاه پیام نور، دانشگاه آزاد اسلامی) تشکیل می دادند (در مجموع 1081 نفر). روش نمونه گیری طبقه‌ای- تصادفی بود که به صورت تخصیص متناسب صورت گرفت (تعداد نمونه برابر با 496 نفر). ابزار جمع آوری داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته ای بود که بر اساس پرسشنامه های سرمایه اجتماعی پاتنام و پرسشنامه سرمایه اجتماعی لوتانز تدوین شده بود. برای اطمینان از روایی محتوایی پرسشنامه، پرسشنامةاولیه را به 11 تن از اساتید رشته علوم اجتماعی ارائه و با جمع بندی نظرات آنان پرسشنامةنهایی تنظیم شد. همچنین روایی سازه پرسشنامه از طریق تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مورد بررسی قرار گرفت. برای تایید پایایی از روش ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار پایایی پرسشنامه سرمایه اجتماعی 87/0 و پرسشنامه سرمایه روانشناختی84/0 گزارش شد. در سطح آمار استنباطی، ابتدا توزیع داده ها با استفاده از آزمون شاپیرو ویلک و بررسی شد و باتوجه به طبیعی بودن توزیع داده¬ها از آزمون¬های همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون ،T مستقل استفاده شد. نتایج آزمون‌های آماری نشان داد: امیدواری با سرمایه اجتماعی دانشجویان رابطه مستقیم و معنی داری داشت (274/0r= و 001/0p=). خوش بینی با سرمایه اجتماعی دانشجویان رابطه مستقیم و معنی داری داشت (248/0r= و 001/0p=). تاب آوری با سرمایه اجتماعی دانشجویان رابطه مستقیم و معنی داری داشت (199/0r= و 001/0p=). نهایتاً بین سرمایه روانشناختی با سرمایه اجتماعی دانشجویان رابطه مستقیم و معنی داری داشت (262/0r= و 001/0p=). این در حالی است که بین خودکارآمدی و سرمایه اجتماعی دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه های مشهد رابطه معنی داری وجود نداشت(085/0r= و 059/0p=).

کلمات کلیدی