یافتن و انتخاب مناسب¬ترین فرد از میان نامزدهای تصدی یک شغل و یا یک مسؤولیت، یکی از دغدغه¬ها و مشکلاتی است که سازمان¬ها با آن مواجه هستند. سازمان‌های پیشرو با درک اهمیت و میزان تأثیرگذاری مدیران در رشد و موفقیت خود به‌دنبال طراحی و اجرای برنامه‌های جدی و منظم استعدادیابی وجانشین‌پروری هستند. پژوهش حاضر با هدف آسیب¬شناسی فرایند کانون ارزیابی در شرکت¬های صنعتی مشهد انجام شد. پژوهش از حیث هدف، کاربردی و از حیث روش، مطالعه¬ی موردی بود. میدان پژوهش شرکت¬هایی را شامل می¬شد که این طرح در آن¬ها اجرا شده و مصاحبه-شوندگان سه گروه ارزیابی¬کنندگان، ارزیابی¬شوندگان و مدیران بودند که با استفاده از نمونه¬گیری هدفمند؛7 نفر از ارزیابی-کنندگان، 11 نفر ارزیابی¬شوندگان و9 نفر از مدیران انتخاب شدند. برای گردآوری داده¬ها از روش مصاحبه و برای تعیین اعتبار، صحت و استحکام اطلاعات در حین مصاحبه از تکنیک تأیید توسط مصاحبه¬شوندگان استفاده شد. نتایج نشان داد با وجود مطلوبیت طرح به¬ویژه در زمینه¬ی فردی افراد سازمان، برونداد آن نتیجه¬ی مطلوب را به¬دنبال نداشت که از جمله¬ی این آسیب¬ها می¬توان به عدم حمایت مدیران ارشد، تغییر مدیریت و سوء استفاده از نتایج کانون ارزیابی اشاره کرد.

کلمات کلیدی