بیابانزایی، تخریب زمین در مناطق خشک،، نیمه خشک و خشک نیمه مرطوب در نتیجیه عوامل مختلفی از قبیل تغییرات اقلیمی و فعالیتهای انسانی تعریف میشود. آشکارسازی و پایش تغییرات پوشش گیاهی، به عنوان یک عامل حیاتی در ارزیابی بیابان زایی، اولین گام اساسی در شناخت نیروهای محرک و ارزیابی مکانیسم تغییرات سرزمین میباشد و در این فرآیند، تولید مستمر نقش هایی با دقت مطلوب از عناصر مختلف سرزمین، یکی از ابزارهای مهم نظارت عرصه های منابع طبیعی و محیط زیست است. به دلیل محدودیت موجود در اخذ و تهیه تصاویر ماهواره ای از مناطق وسیع در محدوده- ی زمانی مشخص، به ناچار ممکن است موزائیکی از تصاویر تهیه شده در زمانهای مختلف برای تهیه نقشه پوشش گیاهی یکپارچه مورد استفاده قرار گیرد. در این تحقیق به منظور پای تغییرات پوشش - گیاهی جهت بررسی آسیب پذیری استان خراسان رضوی به بیابانزایی فرض بر این است ک با تحلیل سریهای زمانی بلندمدت داده های ماهواره ای میتوان چنین تغییراتی را پایش نهود. لذا در این تحقیق، MOD13Q پروفیل تغییرات پوش گیاهی با استفاده از محصول 1 در 4 دوره ی زماانی EVI سنجنده مودیس و محاسبات شاخص 2002 و 2013 مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. ،2002 ،2001 در طول EVI نتایج تحقیق نشان داد که شاخص پوشش گیاهی 0 و 0 / دوره ی زمانی 2001 تا 2002 با بیشینه و کمینه به ترتیب 6 0 و 0، بیشترین تغییر و در /8 ، در سال 2001 و برای سال 2002 نتیجه احتمال بیشترین آسیب پذیری به بیابانزایی را دارا بوده است.

کلمات کلیدی