معضلات ناشی از توسعه شهری و افزایش سطوح نفوذناپذیر، کلان شهر مشهد را نیز تحت تاثیر قرار داده است. سوء مدیریت منابع آب، نفوذ تدریجی فاضلاب به منابع آبی، آلوده شدن منابع آب زیرزمینی، رقابت رو به رشد برای استفاده از آب شیرین، ضرورت استفاده بهینه از رواناب سطحی را سبب شده است. رواناب سطحی در غرب مشهد توسط دو کال اصلی چهل بازه و خیام (اقبال غربی) گردآوری شده و نهایتٌا به رودخانه کشفرود میریزد. برای آنالیز کمی رواناب سطحی غرب شهر مشهد میزان حداکثر دبی سیلاب به تفکیکحوضه آبریز محاسبه گردید. همچنین Hco3-, So آنیونها ( 4 ،(Pb, Zn, Ni, Cr) برای ارزیابی کیفیت روانابهای ناشی از بارندگی در غرب شهر مشهد، غلظت فلزات سنگین 2-, Cl- ) و در ۳۰ نمونه رواناب که در دو فصل خشک و تر(آذر ماه ۱۳۹۲ و اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ ) از دو مسیل اصلی و (Ca2+, Mg2+, Na+, K+) کاتیونها سرشاخههای آن برداشت شده بود، اندازه گیری شد. نتایج نشان می دهد کیفیت روان آبها براساس نمودار شولر از خوب تا قابل قبول برای آشامیدن و براساس نمودار ویلکوکس، تمام نمونهها از رده شوری کم تا شور برای کشاورزی تشخیص داده شد. از نظر مصرف در صنعت روانابهای منطقه رسوبگذار، متعادل و خورنده بودند. در تحقیق حاضر براساس شرایط خاک و کاربری اراضی پیشنهاداتی جهت استفاده بهینه از منابع آب سطحی ارائه شده است.

کلمات کلیدی