عملکرد گیاه تابعی از توزیع ریشه و فعالیت آن میباشد. تحت شرایط محدود یت آب، رشد و کارآیی ریشه برای بهره وری محصول ضروری هستند. جهت مطالعه رابطه بین پویایی رشد ریشه ذرت (رقم سینگل کراس 704 ) و میزان جذب آب قابل دسترس خاک، با استفاده از سیستم آبیاری قطرهای، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل درصد از نیاز واقعی I3= و 60 I2=80 ،I1= تصادفی در 3 تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل سه رژیم آبیاری: 100 گیاه بود که توسط فرمول پنمن – مونتیت با استفاده از داده های هواشناسی محاسبه گردید. نمونه برداری از ریشه ها از 85 و 115 روز بعد از کاشت انجام گرفت. نمونه برداری ها از 5 ، 55 ، ابتدا تا اواخر فصل رشد در چهار مرحله یعنی 25 40 انجام شد. نتایج این مطالعه نشان داد که تیمارهای آبیاری بر تراکم - 30 و 50 - 40 ، 20-30 ، 10-20 ، 0- عمق 10 طولی ریشه در عمقهای مختلف اثر معنی داری در سطح احتمال 1 درصد داشته است. تقریبا 60 درصد تراکم طولی ریشه ذرت تا عمق 20 سانتیمتری بود. از طرفی لایه های سطحی ریشه تا این عمق خیلی سریع رطوبت خود را از دست داده و گیاه برای ادامه بقا نیاز به جذب آب از لایه های زیرین ( پایینتر از 20 سانتیمتر) دارد. این در حالی است که در تیمار کم آبیاری ( 60 درصد نیاز آبی) به علت کمبود آب و جذب آن در لایه های ابتدایی، تا لایه 40 سانتیمتر وضعیت رشد ریشه کم بوده و در نتیجه میزان جذب آب نیز در لایه های پایین کمتر بوده است. عوامل فوق تاثیر مثبتی بر میزان عملکرد داشتند به طوری که تیمار آبیاری 100 درصد نیاز آبی با 7769 کیلوگرم در هکتار بیشترین و تیمار 60 درصد نیاز آبی با 2482 کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد خشک دانه را داشت.

کلمات کلیدی