هدف: از انجام این پژوهش، بررسی رابطه خودکارآمدی پژوهشی با آمادگی شناختی - عاطفی خلاقیت پژوهشی دانشجویان دانشگاه رازی است. 822 دانشجو ) 301 پسر و 321 دختر( از طریق نمونهگیری سهمیهای به عنوان نمونه انتخاب شدند. یافتهها از طریق پرسشنامه خودکارآمدی پژوهشی صالحی ) 3133 ( و پرسشنامه محقق ساخته آمادگی شناختی عاطفی خلاقیت پژوهشی جمعآوری گردید مستقل، تحلیل رگرسیون، مانوا مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت. t روش: از طریق روش آماری یافتهها: نتایج حاصل از رگرسیون ساده و چندگانه نشان داد که مقیاس خودکارآمدی پژوهشی و خردهمقیاسهای آن میتواند آمادگی شناختی عاطفی خلاقیت پژوهشی را پیشبینی نماید. همچنین از بین خردهمقیاسهای خودکارآمدی پژوهشی، متغیر مفهومپردازی پیشبینیکننده خوبی برای آمادگی شناختی عاطفی خلاقیت پژوهشی دانشجویان است. مستقل نشان داد که بین دانشجویان دختر و پسر در کل مقیاس آمادگی شناختی عاطفی خلاقیت t نتایج آزمون پژوهشی تفاوت معنیداری وجود ندارد، اما در مقیاس ریسکپذیری تفاوت معناداری بین دانشجویان دختر و پسر مشاهده شد. نتیجهگیری: با توجه به یافتههای تحقیق چنین استنباط میشود متغیر خودکارآمدی پژوهشی از قدرت پیشبینی- کنندگی قابل قبولی برای خلاقیت پژوهشی برخورداراست، لذا افرادی که خودکارآمدی پژوهشی بالاتری را تجربه کنند در بعد خلاقیت پژوهشی هم بهرهوری بیشتری خواهند داشت.

کلمات کلیدی