استفاده از شیشه های کلسیم فلوئورو آلومینو سیلیکاتی در زمینه¬های پزشکی و دندانپزشکی به عنوان مثال درساخت سیمانهای گلاس یونومر در سالهای اخیر بسیار مورد توجه بوده است. مطالعات صورت گرفته در مورد رفتار تبلور این شیشه ها نشان می¬دهد در این مواد با رعایت ترکیب مناسب معمولا فازهای فلوئوروآپاتیت و مولایت متبلور می¬شوند. با توجه به اینکه فاز آپاتیت فاز معدنی اصلی دندان و استخوان می¬باشد شیشه سرامیک های آپاتیتی در سال¬های اخیر زمینه¬های تحقیقاتی بسیار وسیعی را به خود اختصاص داده¬اند. مقدار قابل توجه فلورین در این شیشه¬ها منجر به کاهش ضریب شکست نور می¬گردد و خواص نوری و شفافیت قابل توجهی را به آن¬ها می¬بخشد. علاوه بر این، قابلیت رهایش فلوئور در این دسته از مواد، می¬تواند همچون سدی در برابر پوسیدگی های دندانی عمل کند. مولایت فازی با خواص مکانیکی بسیار عالی، پایداری شیمیایی مناسب و ضریب هدایت حرارتی پایین می¬باشد. علی رغم تحقیقات گوناگون در مورد پایداری شیمیایی و استحکام خمشی این شیشه سرامیک¬ها و همچنین امکان استفاده از این مواد به عنوان یک پوشش زیست سازگار تاکنون تحقیقات مشخصی در مورد اثر افزودنیهای مختلف بر نحوه جوانه زنی، رشد، مقدار و مورفولوژی فازهای کریستالین در این سیستم ها انجام نشده است. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر افزودن مقادیر جزیی اکسیدهای TiO2, ZrO2, BaO به شیشه های پایه آپاتیتی و مطالعه تغییرات ریزساختاری و بیولوژیکی این شیشه ها در اثر تغییرات ترکیبات به وجود آمده است. دمای شیشه ای شدن و رفتار تبلور شیشه های موجود به کمک DTA مورد بررسی قرار گرفت. تغییرات به وجود آمده در ترکیب شیشه پایه در اثر افزودن TiO2, ZrO2, BaO منجر به تغییر دمای تبلور و مورفولوژی کریستال های آپاتیت گردید. نتایج DTA نشان داد که TiO2و BaO منجر به کاهش دمای تبلور میگردد در حالیکه ZrO2 دمای تبلوررا افزایش داد. بررسی نتایج XRD نشان داد که فازهای آپاتیت و مولایت فازهای اصلی تبلور یافته در کلیه نمونه های مورد مطالعه بود. به منظور بررسی سمیت نمونه ها از MTT استفاده گردید. نتایج این بررسی نشان داد که کلیه نمونه ها از زیست سازگاری کافی برخوردار بودند.

کلمات کلیدی