هدف این پژوهش، بررسی اثرات بیولوژیکی مصرف سطوح مختلف تفاله انگور بر فراسنجه­ های رشد و متابولیت­های خونی بره­ های پرواری افشاری بود. برای این منظور، از تفاله انگور سیاه یکی از کارخانه­ های آب­میوه­ گیری استفاده شد. تفاله­ ها به آزمایشگاه موسسه تحقیقات علوم دامی کشور منتقل و در فضای مسقف، با تهویه مناسب خشک شدند. سپس ترکیبات شیمیایی تفاله انگور اندازه­ گیری شد. برای بررسی عملکرد پروار، از 30 راس بره نر افشاری تغذیه شده با سطوح صفر، 20، 40، 60 و80 درصد تفاله خشک انگور به جای یونجه (به­مدت 90 روز) در طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. فراسنجه­ های عملکردی شامل افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک تعیین شدند. متابولیت­ های خونی شامل گلوکز، نیتروژن­کل و نیتروژن اوره­ای پلاسمای خون، در هر 28 روز یک­بار اندازه ­گیری شدند. پروتئین­خام، دیواره سلولی و ترکیبات فنلی تفاله ­انگور به­ ترتیب 3 /8، 8/ 57 و 8/ 5 درصدماده خشک شدند. خوراک مصرفی روزانه (گرم در ماده خشک)، میزان افزایش وزن روزانه(گرم) و ضریب تبدیل خوراک بره­ های آزمایشی تغذیه شده با مصرف 40 درصد تفاله انگور (تیمار بهینه) به­ ترتیب 6/ 1675، 1/ 218 و 7/7 بودند که با تیمارهای دیگر تفاوت معنی­ داری داشتند (P<0.05). درمجموع، مناسب­ترین عملکرد متناسب با ضریب تبدیل خوراک بره­ های پرواری، در تیمار آزمایشی 40 درصد تفاله انگور به­دست آمد. به ­نظر می­ رسد استفاده مناسب از تفاله انگور در خوراک بره­ های پرواری، باعث افزایش سرعت رشد و کاهش ضریب تبدیل خوراک می­ گردد. همچنین مصرف بهینه تفاله انگور می­ تواند باعث افزایش تولید و نیز کاهش هزینه خوراک شود.

کلمات کلیدی