اهداف: روش‌های خودکنترلی و مداخلات غیردارویی مثل فعالیت‌های هوازی و برنامه‌های رژیم غذایی بر مقاومت به انسولین و کیفیت زندگی در بیماران دیابتی نوع دو تاثیر بسزایی دارند. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر 12 هفته تمرین هوازی به‌همراه رژیم غذایی بر مقاومت به انسولین و کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع دو بود. مواد و روش‌ها: در این پژوهش نیمه‌تجربی در سال 1392، 23 زن چاق مبتلا به دیابت نوع دو در شهرستان تایباد به‌روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و به دو گروه تمرین هوازی (12 نفر) و تمرین هوازی همراه رژیم غذایی (11 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی به‌مدت 36 جلسه با تواتر سه جلسه در هفته با شدت 50 تا 70% ضربان قلب ذخیره انجام شد. گروه دوم علاوه بر داشتن فعالیت بدنی، رژیم غذایی کم­ کالری 500کیلوکالری کمتر از انرژی روزانه را نیز رعایت کردند. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS 16 و آزمون‌های t همبسته و t مستقل تحلیل شدند. یافته­ ها: سطوح قند خون، انسولین ناشتا و شاخص مقاومت به انسولین تنها در گروه تمرین به‌همراه رژیم کاهش معنی­ داری یافت (0/05>P) و تنها تفاوت میانگین ­های قند خون ناشتا بین دو گروه معنی­ دار بود (0/035=p). هم چنین تفاوت میانگین­ های خرده‌مقیاس‌های محدودیت در ایفای نقش به علل جسمانی (0/0001=p)، محدودیت در ایفای نقش به علل روانی (0/002=p)، عملکرد اجتماعی (0/002=p)، درد (0/001=p) و سلامت عمومی (0/002=p) بین دو گروه معنی­ دار بود. نتیجه‌گیری: 12 هفته تمرین هوازی همراه رژیم غذایی باعث بهبود قند خون، انسولین ناشتا، مقاومت به انسولین و برخی خرده‌مقیاس‌های کیفیت زندگی در بیماران دیابتی نوع دو می‌شود.

کلمات کلیدی