در تحقیق حاضر شبکه های موثر مغزی مرتبط با احساسات شادی و غم در حین گوش کردن به موسیقی مورد مطالعه قرار می‌گیرند. الگوی ارتباط بین نواحی مختلف کانالهای EEG با استفاده از مدلسازی خودبازگشتی چند متغیره و کوهرنس جهت‌دار جزئی در حالی‌ که داوطلبین به موسیقی گوش فرا داده اند استخراج شد. به عنوان محرک از موسیقی کلاسیک و سنتی ایرانی استفاده شد. داوطلبین در حین گوش دادن به موسیقی با استفاده از یک نرم افزار قطعه مورد نظر را از لحاظ محتوای احساسی مورد مطالعه قرار دادند. از نتایج این ارزیابی برای طبقه‌بندی قطعات استفاده شد. ماتریس‌های ارتباط متناظر تفاوتهایی را در حین گوش دادن به قطعات شاد و غمگین نشان دادند. همچنین پارامترهای ارتباط که از بخشهای مشخصی از ماتریس‌های متناظر استخراج شده بودند همبستگی معناداری را با ارزیابی شخصی افراد از محتوای احساسی قطعات نشان دادند. میزان جاذبه گزارش شده توسط افراد در حین گوش کردن به قطعات شاد با اندیس‌های ورودی به کانالهای خصوصا ناحیه فرنتال همبستگی مثبتی نشان داد. این مساله در مورد قطعات غمگین برعکس بود (مقادیر همبستگی منفی بودند). در نهایت با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می‌رسد می‌توان از اندیس‌های مربوط به ارتباط نواحی مختلف جهت شناسایی درک احساسی افراد از موسیقی استفاده کرد.

Keywords