فرآیند هضم بی هوازی، یکی از فناور‌های قابل قبول، هم از نظر زیست محیطی و هم از نظر اقتصادی، به منظور تولید انرژی از پسماندهای آلی می‌باشد. یکی از ضایعات عمده آلی که در جوامع شهری وجود دارد دور ریزها و پسماند های ناشی از گُل و قسمتهای مختلف آن می باشد. هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی تولید انرژی از این منبع ضایعات با استفاده از روش ذکر شده می‌باشد. جهت انجام آزمایش‌های هضم بی هوازی، پایلوت آزمایشگاهی تولید بیوگاز از نوع تک مرحله‌ای موجود در سازمان مدیریت پسماند شهرداری مشهد مورد استفاده واقع گردید. این پایلوت قابلیت کنترل خودکار شرایط محیطی فرآیند از جمله دما، مدت و سرعت همزنی دارا بود. آزمایش هضم بی‌هوازی بر روی هضم مشترک پسماند گل (F) و کود گاوی (M) در چهار سطح (F:M) 100:0، 80:20 و 70:30 و 0:100 بر اساس وزن ماده خشک مورد ارزیابی قرار گرفت. بعد از حداکثر 45 روز ماند مواد در داخل هاضم، برای تیمار گل بدون اختلاط با کود، تولید گازملموسی مشاهده نگردید ولی در سایر تیمارها به ترتیب به طور متوسط 227، 266 و 147 لیتر متان به ازای هر کیلو ماده خشک (l/kgTS) جمع آوری گردید که دارای تفاوت معنی داری نسبت به یکدیگر می باشند. میزان متان تولید شده در تیمار 80:20 و 70:30، به ترتیب 64 و 98 درصد نسبت به تیمار کود گاوی بدون افزودنی (0:100)، افزایش داشته است که انرژی معادل متان تولید شده، حدود Kwh/kgTS 8/2 تعیین گردید. با توجه به ظرفیت بالای تولید گل و پسماند آن در کلان شهرهایی مثل مشهد، پتاسیل قابل توجهی برای تولید انرژی از این پسماند وجود دارد که جهت بهره برداری نیاز به ارزیابی فنی و اقتصادی دقیقتری می باشد.

کلمات کلیدی