مقدمه و هدف : آلودگی صوتی یکی از شایع‌ترین و مهم‌ترین انواع آلودگی‌های زیست‌محیطی در محیط‌ های شهری است. به نحوی که بخش قابل توجهی از جمعیت شهرها در کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه در معرض آن قرار دارند. یکی از مهم‌ترین آورده‌های مفاهیم و مبانی توسعه پایدار در معماری و شهرسازی امروز، استفاده وسیع و آگاهانه از گیاهان در طراحی ساختمان ها و در مقیاس دیگر، در طراحی شهر ها می باشد. صرف نظر از امتیازات متعددی که استفاده از گیاهان می تواند به دنبال آورد، در طراحی نماهای سبز به‌ منظور بهره‌گیری از امتیازات عملکرد صوتی پوشش گیاهی باید به انتخاب نوع گیاه و طرح پوسته‌ی سبز با توجه به بسامد صوتی مورد نظر توجه کرد. مواد و روش‌ها : در مقاله‌ی پیش‌رو شناخت گونه‌های گیاهی مناسب برای کاهش تراز شدت صدای ناخواسته و همچنین تراز شدت صدای کاهش‌یافته توسط گونه‌های گیاهی به عنوان دو هدف اصلی در نظر گرفته شد و پس از اندازه‌گیری و تحلیل، نتایج بررسی قابلیت ده درختچه متفاوت، در کاهش تراز شدت صدای مبنا در نمای ساختمان به تفکیک نوع درختچه و تراز شدت صدای مبنا ارائه گردید. یافته‌ها : نتایج اندازه گیری ها نشان می دهد درختچه پیراکانتا در تراز شدت صدای مبنای 80، 85 و 100 دسی بل با تراز شدت صدای حذف شده ی42، 44 و 37 دسی بل، بهترین عملکرد را داشته است. همچنین در شدت صدای مبنای 90 دسی‌بل،‌ درختچه های پیراکانتا، سنجد، ترون و یوکا باغی با شدت صدای حذف شده ای در حدود 40 دسی‌بل، در شدت صدای مبنای 95 دسی‌بل،‌ درختچه های سنجد و ختمی با شدت صدای حذف شده ای در حدود 40 دسی‌بل و در شدت صدای مبنای 105 دسی بل نیز، درختچه یوکا باغی با تراز شدت صدای حذف شده در حدود 40 دسی بل عملکرد بهتری در مقایسه با سایر گونه ها داشته اند.

کلمات کلیدی